اهن پایه

لغت نامه دهخدا

( آهن پایه ) آهن پایه.[ هََ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) آلتی فلزین مرکّب از چهار دیواره که بر آتش نهند و سیخهای کباب بر آن گردانند بریان کردن را. || بعض فرهنگها بدان معنی دهن دره و خمیازه داده اند. رجوع به آهبنیابه شود.

فرهنگ فارسی

( آهن پایه ) ( اسم ) آلتی فلزی مرکب از چهار دیواره که بر آتش نهند و سیخهای کباب بر آن گردانند برای بریان کردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس