«اهمیتی به ما نمی دهند» ( به انگلیسی: They Don't Care About Us ) یا آن ها دربارهٔ ما نگران نیستند نام چهارمین تک آهنگ از نهمین آلبوم استودیویی مایکل جکسون به نام تاریخ است. این آهنگ که در سال ۱۹۹۵ در آلبوم تاریخ منتشر شده بود، در ۳۱ مارس ۱۹۹۶ در غالب تک آهنگ نیز منتشر شد. «اهمیتی به ما نمی دهند» به عنوان یکی از بحث برانگیزترین و جنجالی ترین آثار مایکل جکسون شناخته می شود. در آمریکا بسیاری از رسانه ها این اثر را ترانه ای یهودستیزانه نامیدند و با آن برخورد تندی داشتند و خواستار عذرخواهی جکسون و ضبط مجدد و تغییر متن شعر آن شدند. جکسون نیز در جواب گفت که این اتهامات بر اثر تفسیر نادرست و شاید غرض ورزانهٔ برخی منتقدان به وجود آمده است وگرنه موضوع این ترانه، ناهنجاری های اجتماعی است.
... [مشاهده متن کامل]
هر دو نماهنگی که برای این ترانه ساخته شد توسط اسپایک لی، کارگردان نامزد جایزهٔ اسکار کارگردانی شد. اولین نماهنگ در دو نقطه از کشور برزیل فیلم برداری شد: یکی در دونا مارتا از محله های فقیرنشین شهر ریو دوژانیرو و دیگری در شهر سالوادور. به دلیل آن که این شهرها نامزد میزبانی مسابقات المپیک ۲۰۰۴ بود، بعضی مقامات دولتی برزیل اعتقاد داشتن اگر جکسون این نماهنگ را بسازد، واقعیت فقر و تنگدستی ای که در شهر دونا مارتین حکمفرما است را نشان خواهد داد و این در افکار عمومی تأثیر خواهد گذاشت به همین دلیل فیلم بردای نماهنگ از طرف فرمانداری ریو دوژانیرو به مدت ۲۰ روز متوقف شد ولی در نهایت فیلم برداری انجام شد. اما در مقابل، ساکنان این منطقه خوشحال بودند زیرا می دانستند مشکلاتشان توسط جمعیت گسترده ای قابل مشاهده خواهد بود. نماهنگ دوم هم در یک زندان فیلم برداری شد و تصاویری از نقض حقوق بشر توسط دولت ها و گروه های تندرو را نمایش داد.
این آهنگ در تمام کشورهای اروپایی در بین ۱۰ اثر برتر قرار گرفت و در آلمان به مدت سه هفته شماره ۱ شد. اما رادیوها و رسانه های آمریکا علاقه ای به پخش آن نداشتند و مدتی نیز آن را تحریم کردند. اما با این وجود در رتبهٔ ۳۰ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد آمریکا و رتبهٔ ۱ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ آراندبی بیلبورد آمریکا قرار گرفت.
نسخهٔ ریمیکس آهنگ «اهمیتی به ما نمی دهند» در آلبوم ریمیکس جاویدان که در نوامبر ۲۰۱۱ منتشر شد وجود دارد.
ترانه با صدای یک زن که از مردم درخواست شعار می کند آغاز می شود: «دیگه کافیه، کافیه از این آشغال ها» و سپس صدای کودکانی شنیده می شود که شعار «واقعاً به ما اهمیتی نمی دهند» را می دهند. بخشی از متن این ترانه برای جکسون دردسرساز شد و توسط گروه های یهودی، یهودستیزانه تلقی شد:
... [مشاهده متن کامل]
هر دو نماهنگی که برای این ترانه ساخته شد توسط اسپایک لی، کارگردان نامزد جایزهٔ اسکار کارگردانی شد. اولین نماهنگ در دو نقطه از کشور برزیل فیلم برداری شد: یکی در دونا مارتا از محله های فقیرنشین شهر ریو دوژانیرو و دیگری در شهر سالوادور. به دلیل آن که این شهرها نامزد میزبانی مسابقات المپیک ۲۰۰۴ بود، بعضی مقامات دولتی برزیل اعتقاد داشتن اگر جکسون این نماهنگ را بسازد، واقعیت فقر و تنگدستی ای که در شهر دونا مارتین حکمفرما است را نشان خواهد داد و این در افکار عمومی تأثیر خواهد گذاشت به همین دلیل فیلم بردای نماهنگ از طرف فرمانداری ریو دوژانیرو به مدت ۲۰ روز متوقف شد ولی در نهایت فیلم برداری انجام شد. اما در مقابل، ساکنان این منطقه خوشحال بودند زیرا می دانستند مشکلاتشان توسط جمعیت گسترده ای قابل مشاهده خواهد بود. نماهنگ دوم هم در یک زندان فیلم برداری شد و تصاویری از نقض حقوق بشر توسط دولت ها و گروه های تندرو را نمایش داد.
این آهنگ در تمام کشورهای اروپایی در بین ۱۰ اثر برتر قرار گرفت و در آلمان به مدت سه هفته شماره ۱ شد. اما رادیوها و رسانه های آمریکا علاقه ای به پخش آن نداشتند و مدتی نیز آن را تحریم کردند. اما با این وجود در رتبهٔ ۳۰ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد آمریکا و رتبهٔ ۱ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ آراندبی بیلبورد آمریکا قرار گرفت.
نسخهٔ ریمیکس آهنگ «اهمیتی به ما نمی دهند» در آلبوم ریمیکس جاویدان که در نوامبر ۲۰۱۱ منتشر شد وجود دارد.
ترانه با صدای یک زن که از مردم درخواست شعار می کند آغاز می شود: «دیگه کافیه، کافیه از این آشغال ها» و سپس صدای کودکانی شنیده می شود که شعار «واقعاً به ما اهمیتی نمی دهند» را می دهند. بخشی از متن این ترانه برای جکسون دردسرساز شد و توسط گروه های یهودی، یهودستیزانه تلقی شد:
