اهل طمع. [ اَ ل ِ طَ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حریص. طامع. آزمند : دیده اهل طمع به نعمت دنیاپر نشود همچنانکه چاه به شبنم.( گلستان ).
