اهل طریق. [ اَ ل ِ طَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مطیع و منقاد حکم رسول ( ص ). ( از آنندراج ). || اهل طریقت. مقابل اهل شریعت. صوفیان صومعه : صاحب دلی به مدرسه آمد ز خانقاه بشکست عهد و صحبت اهل طریق را.( گلستان ).
