اهل ذوق. [ اَ ل ِ ذَ / ذُو ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کسی که تجلیات وی از مقام روح و قلب به مقام نفس و قوای آن نازل شود چنان که آنها را بحس دریابد و با ذوق درک کند بلکه چنان از سیمای آنان هویدا گردد. ( از تعریفات جرجانی ). و رجوع به حکمت الاشراق ص 152 و 217 و رجوع به اهل و ترکیبات آن شود.
فرهنگ فارسی
کسی که تجلیات وی از مقام روح و قلب به مقام نفس و قوای آن نازل شود .
