اهداء عضو

اهدای عضو به این معنی است که یک فرد یا ولی دم او اجازه می دهد تا بافت ها یا اعضای سالم او به شخص دیگری برای پیوند اهدا شود که این پیوند می تواند زمانی که فرد زنده است یا پس از مرگ او صورت گیرد. [ ۱] [ ۲] پیوندهای متداول عبارتند از: کلیه ها، قلب، کبد، پانکراس، روده، ریه ها، استخوان، مغز استخوان، پوست و قرنیه. [ ۱] برخی از ارگان ها و بافت ها را می توان زمانی که شخص اهداکننده زنده است به شخص دیگری پیوند زد مانند یکی از کلیه ها یا بخشی از کبد[ ۲] اما در بیشتر موارد اهدای عضو زمانی صورت می گیرد که فرد اهداکننده دچار مرگ مغزی شده باشد. [ ۱]
طبق آمار از تاریخ یکم اوت ۲۰۱۶ حدود ۱۲۰٬۰۰۴ نفر در آمریکا در انتظار دریافت عضو از اهداکنندگان برای نجات زندگی خود هستند. [ ۳] از این تعداد ۹۶٬۶۴۵ نفر در انتظار پیوند کلیه هستند. در حالی که دیدگاه های اهدای عضو در حال مثبت است و تعداد اهدا کنندگان رو به افزایش است اما یک شکاف بزرگ بین تعداد اهدا کنندگان نسبت به کسانی که در انتظار اهدای اعضای بدن هستند در سطح جهانی وجود دارد. [ نیازمند منبع]
اهدا کنندگان اعضای بدن معمولاً در زمان اهدا دچار مرگ مغزی شده اند اما این امکان وجود دارد که در زمان اهدا، فرد اهداکننده زنده باشد. برای اهدا کنندگان زنده، قبل از اهداء عضو از آن ها آزمایش های گسترده ای گرفته می شود. همچنین آن ها مورد ارزیابی های روانی قرار می گیرند تا پزشکان متوجه شوند که آیا واقعاً فرد اهداکننده رضایت کامل نسبت به اهداء عضو را دارد یا خیر و در آخر در روز اهدا، فرد اهداکننده و فردی که قرار است عضو یا بافت به او پیوند زده شود در بیمارستان حاضر می شوند.
برخی از افرادی که دچار مرگ مغزی شده اند، پیش از مرگ به صورت داوطلبانه تمایل خود را نسبت به اهدای عضو با دریافت "کارت اهدای عضو " اعلام می کنند اما در صورت تأیید مرگ مغزی توسط چهار پزشک معتمد متخصص داخلی، متخصص بیهوشی، متخصص مغز و اعصاب و متخصص پزشکی قانونی، در صورت اعلام رضایت قانونی خانواده متوفی نسبت به اهدای عضو، اعضای حیاتی مناسب به بیماران نیازمند اهدا می شود. گفتنی است در این فرایند خانواده اهداکننده و گیرنده عضو هیچ هزینه ای پرداخت نمی کنند.
جراحی این فرایند بستگی به اندام هایی که اهدا می شوند دارد. پس از جراحی، اعضا از بدن فرد اهداکننده توسط جراحان، ارگان ها را در سریع ترین زمان ممکن به دریافت کننده پیوند می زنند. زیرا اکثر اعضای بدن فقط چند ساعت می توانند خارج از بدن سالم بمانند. زمانی که عضوی از بدن فرد اهداکننده خارج شد، محل آن را ترمیم می کنند و سپس جنازه را تحویل خانواده شخص برای مراسم تدفین می دهند.