اهتماط

لغت نامه دهخدا

اهتماط. [ اِ ت ِ] ( ع مص ) آب ستدن بستم. || دشنام دادن و نقیصه گفتن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). عیب کردن و دشنام دادن. ( تاج المصادر بیهقی ). عرض و آبروی کسی بردن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران