انیمیسم

آنیمیسم : آیین باستانی بسیاری از اقوام گذشته جان گرایی ( Animism ) بوده است. بر اساس این آیین همه مظاهر طبیعت روح دارند و برای بهره برداری از آنها باید به نیایش و سپاس و ستایش آنها پرداخت. پرستش زمین ، آسمان و اجرام سماوی، آتش ، رعد وبرق ، ابر، دریا ، رودخانه، طوفان ، جنگل ، گیاهان و حیوانات به ویژه گاو ماده ، مار کبری ، همچنین پرستش توتم قبیله و روح نیاکان و بزرگان همراه با دلجویی از موجودات خطرناک ، مانند شیطان و جن ( از ما بهتران ) میان اقوام باستانی رواج داشته است گرایش به عبادت جن و پناه بردن برخی افراد نادان به آنها مورد نکوهش قرآن مجید قرار گرفته است : ( انعام 100 ، سبا 41 و جن 6 )
... [مشاهده متن کامل]

دوره ای از تاریخ بشر که انسان ها با درخت، کوه و خاک و آب صحبت می کرده است. این صحبت کردن در ادبیات هم دیده می شود. در کتاب های اساطیری همچون دده قورقود، شاهنامه، ایلیاد و ادیسه و. . . . چون اعتقاد بر این
... [مشاهده متن کامل]

اعتقاد به تجلیل ارواح و موجودات و انرژیهای غیر مادی. یک پله جلوتر از انی ماتیسم که اعتقاد به ذیروح بودن اشیا هست، این ها به تاثرات ناشی از اون هم اعتقاد دارن. علتش، برون افکنی دریافت های حسی هست. یعنی، آدم ها تصورات خودشون رو به جای واقعیت می بینن.

یعنی اعتقاد به وجود جان در اشیاء بی جان