انی دیلارد

(Annie Dillard(1945
نویسنده ی آمریکایی. بیش از هر چیز به خاطر ناداستان هایش– که عموماً درباره ی رابطه ی انسان و طبیعت هستند– شناخته شده است. از دیلارد تا کنون دو رمان و آثار دیگری در زمینه ی شعر، زندگی نامه و نقد ادبی نیز منتشر شده است.
در منطقه ی پوینت بریز در پیتسبورگ ایالت پنسیلوانیا متولد شد و دو خواهر کوچک تر از خود داشت. جزئیات زندگی او در سال های اولیه، در زندگی نامه اش با عنوان دوران کودکیِ آمریکایی تشریح شده است. در این کتاب، دیلارد مادرش را زنی فعال و پرانرژی توصیف کرده است و پدرش را مردی که فارغ از روش های معمول آموزش، مهارت ها و دانش های متنوعی را– از لوله بازکنی گرفته تا اقتصاد و حتی تحلیل ظرائف رمان های مورد علاقه اش–به فرزندانش آموزش می داده است. به این ترتیب، دیلارد در کودکی و نوجوانی مشغول یادگیری طیف وسیعی از حوزه ها بود و کتاب هایی را در زمینه های مختلف از جمله تاریخ طبیعی، جغرافیا، حشره شناسی، شعر، رمان، علوم نظامی و تاریخ جنگ های جهانی مطالعه کرد. بعد از دبیرستان، به کالج هولینز رفت تا در رشته ی ادبیات و نویسندگی خلاق تحصیل کند و در حین تحصیل، با یکی از معلم های خود، به نام ریچارد هنری دیلارد، ازدواج کرد. پایان نامه ی او، به بررسی کتاب معروف او هنری دیوید تورو، والدن اختصاص داشت. پس از تحصیل نیزبرای مدتی به نقاشی رنگ و روغن و نوشتن مشغول بود و بعضی از شعرها و داستان هایش در مجلات مختلف به چاپ رسیدند.
اولین کتابش، با عنوانTickets for a Prayer Wheel، مجموعه ای از اشعاربود. اما دیلارد با کتاب دوم خود به شهرت رسید. زائر در تینکر کریک، کتابی است در حوزه ی ناداستان و در زاویه ی دید اول شخص نوشته شده است. در این کتاب، دیلارد از گشت وگذار در مناطق طبیعی نزدیک به خانه اش (از جمله رود تینکر) و همچنین، تأملاتش درباره ی طبیعت و زندگی می نویسد. این اثر، با موضوع پایان نامه ی دیلارد، یعنی والدن، شباهت هایچشمگیری دارد و در آن، علاوه بر مشاهده ی علمی پدیده های طبیعی، از موضوعاتی مثل مذهب، تنهایی و نویسندگی صحبت به میان می آید. این کتاببعد از انتشار، به موفقیتی گسترده رسید و جایزه ی پولیتزر سال 1975 در بخش ناداستان را نصیب دیلارد کرد که در آن زمان تنها 29 سال سن داشت.
کتاب بعدی او Holy the Firm، نتیجه ی پروژه ای متهورانه بود: دیلارد تصمیم گرفت که درباره ی هر اتفاقی که در جزیره ی لومی در بازه ای سه روزه رخ می داد بنویسد. او انتظار داشت که در این سه روز، جزئیاتی از زندگی روزمره ی گیاهان و حیوانات را رصد کند اما در روز دوم، یک هواپیما در آن منطقه سقوط کرد و در نتیجه، نوشته ی دیلارد تبدیل شد به تأملی درباره ی درد و این که چرا خداوند جلوی بروز حوادث دردناک طبیعی را نمی گیرد. برای به پایان رساندن این کتاب کوتاه که تنها 66 صفحه دارد، او 14 ماه به شکل تمام وقت نوشت.
سومین کتاب وی، آموزش حرف زدن به یک سنگ، مجموعه ای از چهارده جستار در حوزه ی ناداستان است که بعضی از آن ها، در کارگاه های نویسندگی خلاق به عنوان نمونه های اعلای ناداستان تدریس می شوند. کتاب بعدی او، با عنوان زندگی کردن با داستان، به شرح نظریه ای درباره ی تفاوت عمق شخصیت ها در ادبیات با سایر هنرهای روایی می پردازد.
در سال های بعدی نیز دیلارد کتاب های متعددی منتشر کرده که همگی بازتابی از دغدغه های همیشگی او درباره ی طبیعت، مذهب، نویسندگی و انسانیت بوده اند. از آن جمله اند ناداستان هایی مانند The Writing Life و For the Time Being و همچنین رمان های زندگی و The Maytrees که برای آن نامزد جایزه ی قلم فاکنر نیز شده است. او سه بار ازدواج کرده است و از سال 1980، در دپارتمان ادبیات انگلیسی دانشگاه وسلین تدریس می کند. کتاب هایش به بیش از ده زبان ترجمه شده اند و علاوه بر پولیتزر، جوایز دیگری نیز دریافت کرده است که مدال ملی علوم انسانی در سال 2015 از جمله ی مهم ترین آن هاست.