آنی ام خی شمیت ( هلندی: Anna Maria Geertruida "Annie" Schmidt; ۲۰ مهٔ ۱۹۱۱ – ۲۱ مهٔ ۱۹۹۵ ) شاعر و نویسنده هلندی است. گرچه بیشتر آثار وی برای کودکان است اما برای بزرگسالان نیز، شعر و قصه نوشته است.
او ابتدا به کتابداری و سپس روزنامه نگاری روی آورد و در روزنامه «هت پارول» هلند کار کرد. بعدها شعر و قصه و ترانه و فیلمنامه و نمایشنامه نوشت. داستان «خانواده دورس نی» را برای رادیو نوشت، که از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۸ ادامه داشت. از سال ۱۹۵۷ «پانسیون بی خانمان ها» را هم که موزیکال کمدی بود برای تلویزیون نوشت. برنامه تلویزیونی Ja Zuster Nee Zuster را هم که بسیار موفقیت آمیز بود، آنی شمیت می نوشت.
... [مشاهده متن کامل]
«ییپ و یانه که»، یکی از آثار اوست که توسط سیمین رفعتی، به فارسی ترجمه شده است. مینوس ( فیلمنامه ) ، پلوک فان ده پتر فه لِت، اوچه، پیپ لاله، زیزو… از جمله آثار اوست.
او در اواخر عمر ناتوان و نابینا شده بود و شاید همین عامل او را به این فکر انداخت که به اصطلاح «مرگ خوب» یا اتانازی را برگزیند. گفته می شود در پایان جشن تولدش وقتی مهمانان رفتند با مصرف قرص های زیاد و کشنده، در ۹۴ سالگی به زندگی خود پایان داد.
از برخی آثار وی فیلم و نمایشنامه و ترانه ساخته اند و کتاب های وی به زبان های دیگر هم ترجمه شده است. در موزه مادام توسو در آمستردام، تندیسی از او هست که سیگار به دست دارد و کتابی هم روی زانوان اوست و به دوردستها می نگرد. آنی ام خی شمیت جوایز زیادی ( از جمله جایزه هانس کریستین آندرسن ) را گرفته است. فرهنگ ورزان هلندی او را مشهورترین نویسنده کشورشان و ملکه واقعی هلند می دانند.
او ابتدا به کتابداری و سپس روزنامه نگاری روی آورد و در روزنامه «هت پارول» هلند کار کرد. بعدها شعر و قصه و ترانه و فیلمنامه و نمایشنامه نوشت. داستان «خانواده دورس نی» را برای رادیو نوشت، که از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۸ ادامه داشت. از سال ۱۹۵۷ «پانسیون بی خانمان ها» را هم که موزیکال کمدی بود برای تلویزیون نوشت. برنامه تلویزیونی Ja Zuster Nee Zuster را هم که بسیار موفقیت آمیز بود، آنی شمیت می نوشت.
... [مشاهده متن کامل]
«ییپ و یانه که»، یکی از آثار اوست که توسط سیمین رفعتی، به فارسی ترجمه شده است. مینوس ( فیلمنامه ) ، پلوک فان ده پتر فه لِت، اوچه، پیپ لاله، زیزو… از جمله آثار اوست.
او در اواخر عمر ناتوان و نابینا شده بود و شاید همین عامل او را به این فکر انداخت که به اصطلاح «مرگ خوب» یا اتانازی را برگزیند. گفته می شود در پایان جشن تولدش وقتی مهمانان رفتند با مصرف قرص های زیاد و کشنده، در ۹۴ سالگی به زندگی خود پایان داد.
از برخی آثار وی فیلم و نمایشنامه و ترانه ساخته اند و کتاب های وی به زبان های دیگر هم ترجمه شده است. در موزه مادام توسو در آمستردام، تندیسی از او هست که سیگار به دست دارد و کتابی هم روی زانوان اوست و به دوردستها می نگرد. آنی ام خی شمیت جوایز زیادی ( از جمله جایزه هانس کریستین آندرسن ) را گرفته است. فرهنگ ورزان هلندی او را مشهورترین نویسنده کشورشان و ملکه واقعی هلند می دانند.
