انگژوا

لغت نامه دهخدا

انگژوا. [ اَ گ ِ ] ( اِ ) جایی را گویند که شبها گوسفندان را در آنجا نگاه دارند. ( برهان قاطع ) ( هفت قلزم ) ( از ناظم الاطباء ). جای گوسفندان. ( فرهنگ سروری ) ( مؤیدالفضلاء ). شبگاه گوسفندان. ( فرهنگ رشیدی ). || گوسفندان. ( برهان قاطع ) ( هفت قلزم ). گوسفند. ( ناظم الاطباء ). || دانه و خسته میوه ها. ( برهان قاطع ) ( هفت قلزم ). دانه وهسته میوه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به انگرو شود.

فرهنگ عمید

۱. حربا.
۲. = انگروا

پیشنهاد کاربران

بپرس