انگلیش الکتریک کانبرا ( به انگلیسی: English Electric Canberra ) یک بمب افکن متوسط بریتانیایی نسل اول با موتور جت است. این هواپیما توسط انگلیش الکتریک در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۴۰ در پاسخ به الزامات وزارت نیروی هوایی بریتانیا در سال ۱۹۴۴ برای جانشینی با بمب افکن سریع دی هاویلند موسکیتو در زمان جنگ توسعه یافت. از جمله الزامات عملکردی برای این نوع، قابلیت برجسته بمباران در ارتفاع بالا و سرعت بالا بود. این قابلت ها تا حدی با استفاده از فناوری جدید پیشرانه جت انجام شد. هنگامی که کانبرا با نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا ( RAF ) به عنوان اولین کاربر این نوع، در ماه مه ۱۹۵۱ وارد خدمت شد، به اولین بمب افکن عملیاتی با موتور جت تبدیل شد.
در فوریه ۱۹۵۱، یک هواپیمای کانبرا رکورد جهانی دیگری را به نام خود ثبت کرد، این هواپیما اولین هواپیمای جتی بود که یک پرواز بدون توقف در اقیانوس اطلس انجام داد. در بیشتر دهه ۱۹۵۰، کانبرا می توانست در ارتفاع بالاتری از هر هواپیمای دیگری در جهان پرواز کند و در سال ۱۹۵۷، یک کانبرا رکورد جهانی ارتفاع ۷۰٬۳۱۰ فوت ( ۲۱٬۴۳۰ متر ) را ثبت کرد. . کانبرا به دلیل توانایی اش در فرار از هواپیماهای رهگیر جت نسل اول و پیشرفت قابل توجه عملکرد آن نسبت به بمب افکن های مدرن پیستونی، به هواپیمای محبوب در بازار صادرات تبدیل شد و برای خدمت در نیروی هوایی بسیاری از کشورها چه در داخل و چه در خارج از کشورهای مشترک المنافع خریداری شد. این تایپ هواپیما با مجوز تحت لیسانس در استرالیا توسط کارخانجات هواپیماسازی دولتی و در ایالات متحده توسط شرکت مارتین با عنوان مارتین بی - ۵۷ کانبرا تولید شد. نسخه بی - ۵۷ای کانبرا کمی اصلاح شده و بی - ۵۷بی به طور قابل توجهی به روز شده بود.
کانبرا علاوه بر اینکه یک هواپیمای تهاجمی هسته ای تاکتیکی بود، ثابت کرد که بسیار سازگار است و می تواند نقش های مختلفی مانند بمباران تاکتیکی، شناسایی، عکاسی و شنود الکترونیکی را ایفا کند. کانبرا در طول جنگ سرد، در بحران سوئز، جنگ ویتنام، جنگ فالکلند، جنگ های هند و پاکستان و درگیری های متعدد آفریقا خدمت کرد. در چندین جنگ، هر یک از طرف های درگیر، کانبرا را در نیروی هوایی خود داشتند.
کانبرا بیش از ۵۰ سال برای برخی کاربران خدمت کرد. در ژوئن ۲۰۰۶، نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا سه فروند کانبرای آخر خود را ۵۷ سال پس از اولین پرواز خود بازنشسته کرد. سه نوع مارتین بی - ۵۷ همچنان در خدمت هستند و کار هواشناسی و ردیابی ورود مجدد فضاپیماها را برای ناسا انجام می دهند. همچنین آزمایش های ارتباط الکترونیکی ( گره ارتباطی هوابرد میدان جنگ ) را برای استقرار در افغانستان انجام می دهند[ نیازمند به روزرسانی است] . [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر فوریه ۱۹۵۱، یک هواپیمای کانبرا رکورد جهانی دیگری را به نام خود ثبت کرد، این هواپیما اولین هواپیمای جتی بود که یک پرواز بدون توقف در اقیانوس اطلس انجام داد. در بیشتر دهه ۱۹۵۰، کانبرا می توانست در ارتفاع بالاتری از هر هواپیمای دیگری در جهان پرواز کند و در سال ۱۹۵۷، یک کانبرا رکورد جهانی ارتفاع ۷۰٬۳۱۰ فوت ( ۲۱٬۴۳۰ متر ) را ثبت کرد. . کانبرا به دلیل توانایی اش در فرار از هواپیماهای رهگیر جت نسل اول و پیشرفت قابل توجه عملکرد آن نسبت به بمب افکن های مدرن پیستونی، به هواپیمای محبوب در بازار صادرات تبدیل شد و برای خدمت در نیروی هوایی بسیاری از کشورها چه در داخل و چه در خارج از کشورهای مشترک المنافع خریداری شد. این تایپ هواپیما با مجوز تحت لیسانس در استرالیا توسط کارخانجات هواپیماسازی دولتی و در ایالات متحده توسط شرکت مارتین با عنوان مارتین بی - ۵۷ کانبرا تولید شد. نسخه بی - ۵۷ای کانبرا کمی اصلاح شده و بی - ۵۷بی به طور قابل توجهی به روز شده بود.
کانبرا علاوه بر اینکه یک هواپیمای تهاجمی هسته ای تاکتیکی بود، ثابت کرد که بسیار سازگار است و می تواند نقش های مختلفی مانند بمباران تاکتیکی، شناسایی، عکاسی و شنود الکترونیکی را ایفا کند. کانبرا در طول جنگ سرد، در بحران سوئز، جنگ ویتنام، جنگ فالکلند، جنگ های هند و پاکستان و درگیری های متعدد آفریقا خدمت کرد. در چندین جنگ، هر یک از طرف های درگیر، کانبرا را در نیروی هوایی خود داشتند.
کانبرا بیش از ۵۰ سال برای برخی کاربران خدمت کرد. در ژوئن ۲۰۰۶، نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا سه فروند کانبرای آخر خود را ۵۷ سال پس از اولین پرواز خود بازنشسته کرد. سه نوع مارتین بی - ۵۷ همچنان در خدمت هستند و کار هواشناسی و ردیابی ورود مجدد فضاپیماها را برای ناسا انجام می دهند. همچنین آزمایش های ارتباط الکترونیکی ( گره ارتباطی هوابرد میدان جنگ ) را برای استقرار در افغانستان انجام می دهند[ نیازمند به روزرسانی است] . [ ۳] [ ۴]
wiki: انگلیش الکتریک کانبرا