انگشتری شاکونتلا (Abhijnana sakuntala)
نمایش نامه ای در هفت پرده، نوشتۀ کالیداسه، به زبان سانسکریت، در قرن ۵پ م. این نمایش نامه، که یکی از نخستین آثار ادبی در زبان سانسکریت به شمار می آید، شاهکار کالیداسه، نمایش نامه نویس هند باستان، است. پادشاهی به نام دوسیانته ، ضمن شکار سر از دیری درمی آورد که در آن راهبی به نام دوروسس و دخترخوانده اش، شاکونتلا (درواقع دختر ویسوه میترای خردمند و مناکه ی پری) روزگار می گذرانند. پادشاه دل در گروِ شاکونتلا می نهد و با او ازدواج می کند و انگشتری ای به او هدیه می دهد. شاکونتلا، از ادای احترامات قانونی به دوروسس غافل می ماند. دوروسس پیش بینی می کند که پادشاه او را از یاد خواهد برد و فقط به دیدن انگشتری گذشته را به یاد خواهد آورد. شاکونتلا دیر را به قصد وصال با شوی خود ترک می گوید، اما دوسیانته او را نمی شناسد. انگشتری نیز گم شده است. مادر آسمانی شاکونتلا او را یاری می دهد تا فرزندش، بهارته، را به دنیا آورد. ماهیگیران انگشتری را در شکم ماهی یی می یابند و پادشاه با دیدن آن همه چیز را به خاطر می آورد و شاکونتلا و فرزندش را می یابد. انگشتری شاکونتلا از قرن ۱۸ به این سو در اروپا شناخته شده بوده است. گوته، در تألیف فاوست، و شیلر از آن متأثر بوده اند. تئوفیل گوتیه باله ای بر اساس آن نوشت که با موسیقی لوئی اتین ریر در ۱۸۵۸ در پاریس اجرا شد. در میان آثار موسیقایی فراوانی که به الهام از این نمایش نامه خلق شده، نمایش آوازی شاکونتلا اثر فرانتس شوبرت از همه مهم تر است.
نمایش نامه ای در هفت پرده، نوشتۀ کالیداسه، به زبان سانسکریت، در قرن ۵پ م. این نمایش نامه، که یکی از نخستین آثار ادبی در زبان سانسکریت به شمار می آید، شاهکار کالیداسه، نمایش نامه نویس هند باستان، است. پادشاهی به نام دوسیانته ، ضمن شکار سر از دیری درمی آورد که در آن راهبی به نام دوروسس و دخترخوانده اش، شاکونتلا (درواقع دختر ویسوه میترای خردمند و مناکه ی پری) روزگار می گذرانند. پادشاه دل در گروِ شاکونتلا می نهد و با او ازدواج می کند و انگشتری ای به او هدیه می دهد. شاکونتلا، از ادای احترامات قانونی به دوروسس غافل می ماند. دوروسس پیش بینی می کند که پادشاه او را از یاد خواهد برد و فقط به دیدن انگشتری گذشته را به یاد خواهد آورد. شاکونتلا دیر را به قصد وصال با شوی خود ترک می گوید، اما دوسیانته او را نمی شناسد. انگشتری نیز گم شده است. مادر آسمانی شاکونتلا او را یاری می دهد تا فرزندش، بهارته، را به دنیا آورد. ماهیگیران انگشتری را در شکم ماهی یی می یابند و پادشاه با دیدن آن همه چیز را به خاطر می آورد و شاکونتلا و فرزندش را می یابد. انگشتری شاکونتلا از قرن ۱۸ به این سو در اروپا شناخته شده بوده است. گوته، در تألیف فاوست، و شیلر از آن متأثر بوده اند. تئوفیل گوتیه باله ای بر اساس آن نوشت که با موسیقی لوئی اتین ریر در ۱۸۵۸ در پاریس اجرا شد. در میان آثار موسیقایی فراوانی که به الهام از این نمایش نامه خلق شده، نمایش آوازی شاکونتلا اثر فرانتس شوبرت از همه مهم تر است.
wikijoo: انگشتری_شاکونتلا