انگشتربازی

لغت نامه دهخدا

انگشتربازی. [ اَ گ ُ ت َ ] ( حامص مرکب ) نوعی بازی ( قمار ) با انگشتر. نوعی بازی خانگی زنان و کودکان. کچه بازی. بازییست که دختران و زنان بیشتر در خانه برای سرگرمی می کنند. ( ازیادداشتهای مؤلف ). و رجوع به انگشتری باختن شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) نوعی بازی با انگشتری است .

دانشنامه آزاد فارسی

(نیز: گل یا پوچ) از بازی های کودکانۀ گروهی. این بازی، به ویژه درمیانِ دختران رواج دارد. بازیکنان به دو گروه تقسیم می شوند و با پشک (← پشک_انداختن) معلوم می کنند که انگشتر در دست کدام گروه باشد. انگشتر در دست های گروه تعیین شده ردوبدل می شود. گروه مقابل باید حدس بزند که انگشتر در مشتِ کیست. این بازی در میان لوطیان بزرگ سال نیز، البته نه لزوماً با انگشتر، رواج دارد. گروه برنده مُجاز است پس از رسیدن به جمع امتیاز های مقرّر، جریمه ای برای گروه بازنده تعیین کند. انگشتر بازی، در برخی مناطق، چون کرمان و گلپایگان، آدابی دیگر نیز دارد و با ترانه های ضربی اجرا می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس