انگشت نما

/~angoStnamA/

مترادف انگشت نما: رسوا، مفتضح، پرآوازه، زبانزد، مشهور، معروف

معنی انگلیسی:
eye-catcher, notorious, obtrusive, flagrant, notrious

لغت نامه دهخدا

انگشت نما. [ اَ گ ُ ن َ / ن ِ / ن ُ ] ( ن مف مرکب ) هر چیز آشکار و نمودار. نموده شده به انگشت. و هر چیز مشهور و معروف بخصوص در بدی. ( ناظم الاطباء ). کنایه از کسی که بخوبی یا بدی مشهور خلق شود و او را بیکدیگر نمایند. ( انجمن آرا ). مشارالیه بالبنان. ( آنندراج ). کامل و اشهر و رسوا. ( غیاث اللغات ). مشار با لبنان. عَلَم. مشتهر. مشهور ببدی. ( یادداشت مؤلف ) :
بر عارض لاله رنگ آن سرو روان
آن نیست نشان آبله گشته عیان
در شهر بخوبی شده انگشت نما
زآسیب اشاره بر رخش مانده نشان.
کمال اسماعیل ( از انجمن آرا ).
بدر فلک فضلی و در هر هنر و فضل
انگشت نمای همه عالم چو هلالی.
سوزنی.
و در معارف و حقایق انگشت نمابود.
( تذکرةالاولیاء ج 2 ص 337 ).
انگشت نمای خلق بودم
مانند هلال از آن مه تام.
سعدی.
انگشت نمای خلق بودن
زشت است ولیک با تو زیباست.
سعدی.
سر انگشت تحیر بگزد عقل بدندان
چون تأمل کند آن صورت انگشت نما را.
سعدی.
نه من انگشت نمایم بهواداری کویت
که تو انگشت نمایی و خلایق نگرانت.
سعدی.
ای که انگشت نمایی بکرم در همه شهر
وه که در کار غریبان عجبت اهمالی است.
حافظ.
آن روز که مه شدی نمیدانستی
کانگشت نمای عالمی خواهی شد.
( از انجمن آرا ).
- انگشت نما گشتن ؛ مشهور شدن :
بی ریاضت نتوان شهره آفاق شدن
مه چو لاغر شود انگشت نما میگردد.
صائب ( ازآنندراج ).
بگذر از نام که تا گل نکند رسوایی
حاتم انگشت نما گشت که نامی دارد.
سالک یزدی ( از آنندراج ).
و رجوع به ماده بعد شود.

فرهنگ فارسی

هر چیز آشکار و نمودار نموده شده بانگشت کامل واشهر و رسوا ٠ مشهور به بدی ٠

فرهنگ معین

( انگشت نما (ی ) ) ( ~. نَ یا نُ ) (ص مر. ) معروف و مشهور.

فرهنگ عمید

۱. کسی که بسیاری از مردم او را بشناسند و به یکدیگر نشان دهند، معروف، مشهور.
۲. کسی که به داشتن یک صفت بد مشهور باشد.

واژه نامه بختیاریکا

انگُست کَش

مترادف ها

flagrant (صفت)
زشت، اشکار، انگشت نما، وقیح، برملا

conspicuous (صفت)
ظاهر، اشکار، انگشت نما، پدیدار، توی چشم خور

egregious (صفت)
بزرگ، برجسته، انگشت نما، نمایان، فاحش

فارسی به عربی

صارخ

پیشنهاد کاربران

بپرس