انگشت مسبحه. [ اَ گ ُ ت ِ م ُ س َب ْ ب ِ ح َ / ح ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) انگشت سبابه. انگشت شهادت : انگشت مسبحه خودرا بر زانوی او رسانیدند... حضرت خواجه انگشت مسبحه خود را بر پیشانی او رسانیدند. ( انیس الطالبین ).