انکسیمندرس

لغت نامه دهخدا

انکسیمندرس. [ اَ ن َ م َ رُ ] ( اِخ ) اناکسیمندرس. انکسیماندر. از فیلسوفان مکتب ملطیه و از شاگردان تالس ملطی است و بین 610 تا 547 ق. م. می زیسته است. وی معتقد بوده است بر اینکه اصل موجودات چیزی است غیرمتعین و غیرمتشکل بی پایان و بی آغاز و بی انجام و جاوید و جامع اضداد خشکی و تری و گرمی و سردی و هرگاه اضداد از یکدیگر جدامی شوند ظهور و بروز و تولد و حیات روی می دهد و چون باز با هم مجتمع می گردند مرگ و کمون و در واقع رجوع به اصل می شود و از آن ماده غیرمتشکل از تأثیر سردی و گرمی عناصر ساخته می شود. ( از سیر حکمت در اروپا ص 4 ) ( از فرهنگ فارسی معین ، اعلام ، ذیل اناکسیمندرس ).

پیشنهاد کاربران