انکتیل دوپرون
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
آبراهام ایاسَنت اَنکِتیل دوپِرون ( به فرانسوی: Abraham Hyacinthe Anquetil - Duperron ) ، ( زادهٔ ۷ دسامبر۱۷۳۱ - درگذشتهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۱۸۰۵ ) خاورشناس فرانسوی بود. وی برادر لویی پیر انکتیل تاریخ دان بود. او نخستین کسی است که متنی مزدیسنی ( کتاب اوستا ) را به یکی از زبان های اروپایی ترجمه کرده است. او همچنین نخستین کسی بود که واژۀ آرین را در اروپا مورد استفاده قرار داد.
... [مشاهده متن کامل]
او در شهر پاریس زاده شد. میان سال های ۱۷۵۵–۱۷۶۱ هفت سال را در هندوستان به سر برد. در آنجا از موبدان پارسی زبان فارسی را آموخت و ایشان اوستا را برای او ترجمه نمودند. در ۱۷۷۱ او ترجمهٔ اوستا را به فرانسوی به چاپ رساند. این نخستین باری بود که یک متن زرتشتی به یکی از زبان های اروپایی به چاپ می رسید، ولی در نخستین ارزیابی از سوی هندشناس و زبانشناس پرآوازه ویلیام جونز ، مشتی یاوه و دروغ پردازی نام گرفت و خودانکتیل دوپرون نیز کلاهبردار نامیده شد. او همچنین در ۱۸۰۴ اوپانیشادها را به لاتین ترجمه نمود و آن را به چاپ رساند.
او که در پاریس و اوترخت درس کشیشی خوانده بود با توجه به استعدادش در یادگیری عربی، پارسی، عبری و دیگر زبان های خاورزمین تمرکزش را بر یادگیری این دانش ها گذارد. از آنجایی که کوشش بسیاری را برای یادگیری می نمود و زمان بسیاری را در کتابخانهٔ پادشاهی می گذراند برایش ماهیانهٔ ناچیزی را به عنوان دانشجوی زبان های خاوری می پرداختند.
به زودی توجهش به وندیداد جلب شد و برای پژوهش بیشتر در زمینهٔ زرتشت خواست که به هندوستان رود. برای این خواست داوطلب سربازی برای لشکرکشی به هند شد. به یاری دوستانش از سوی دولت مستعمراتی فرانسوی در هندوستان به او ماهیانه ای پرداخت می شد. در ۱۰ اوت ۱۷۵۵ او به پوندیچری رسید و در آنجا در فارسی استاد شد. سپس برای یادگیری سانسکریت رهسپار چاندرناگور گردید. در این زمین میان فرانسه و انگلستان جنگ آغازید و انکتیل به پوندیچری بازگشت. در این شهر او به همراه یکی از برادرانش به سورات رفت. در سورات به یاری پشتکار و همکاری موبدان پارسی به آموختن اوستایی و پارسی میانه پرداخت. پس به کار ترجمهٔ وندیداد پرداخت.
انکتیل در اندیشه راهی شدن به بنارس بود تا دربارهٔ آیین هندو پژوهش کند ولی اشغال پوندیچری به دست انگلیسی ها وی را ناچار کرد تا هندوستان را ترک کند. او با یک کشتی انگلیسی به اروپا بازگشت و چندی را در لندن و آکسفورد ماند و آنگاه به فرانسه رفت. در ۱۴ مارس۱۷۶۲ او به همراه یک صد و هشتاد نوشتهٔ خطی به پاریس رسید.
... [مشاهده متن کامل]
او در شهر پاریس زاده شد. میان سال های ۱۷۵۵–۱۷۶۱ هفت سال را در هندوستان به سر برد. در آنجا از موبدان پارسی زبان فارسی را آموخت و ایشان اوستا را برای او ترجمه نمودند. در ۱۷۷۱ او ترجمهٔ اوستا را به فرانسوی به چاپ رساند. این نخستین باری بود که یک متن زرتشتی به یکی از زبان های اروپایی به چاپ می رسید، ولی در نخستین ارزیابی از سوی هندشناس و زبانشناس پرآوازه ویلیام جونز ، مشتی یاوه و دروغ پردازی نام گرفت و خودانکتیل دوپرون نیز کلاهبردار نامیده شد. او همچنین در ۱۸۰۴ اوپانیشادها را به لاتین ترجمه نمود و آن را به چاپ رساند.
او که در پاریس و اوترخت درس کشیشی خوانده بود با توجه به استعدادش در یادگیری عربی، پارسی، عبری و دیگر زبان های خاورزمین تمرکزش را بر یادگیری این دانش ها گذارد. از آنجایی که کوشش بسیاری را برای یادگیری می نمود و زمان بسیاری را در کتابخانهٔ پادشاهی می گذراند برایش ماهیانهٔ ناچیزی را به عنوان دانشجوی زبان های خاوری می پرداختند.
به زودی توجهش به وندیداد جلب شد و برای پژوهش بیشتر در زمینهٔ زرتشت خواست که به هندوستان رود. برای این خواست داوطلب سربازی برای لشکرکشی به هند شد. به یاری دوستانش از سوی دولت مستعمراتی فرانسوی در هندوستان به او ماهیانه ای پرداخت می شد. در ۱۰ اوت ۱۷۵۵ او به پوندیچری رسید و در آنجا در فارسی استاد شد. سپس برای یادگیری سانسکریت رهسپار چاندرناگور گردید. در این زمین میان فرانسه و انگلستان جنگ آغازید و انکتیل به پوندیچری بازگشت. در این شهر او به همراه یکی از برادرانش به سورات رفت. در سورات به یاری پشتکار و همکاری موبدان پارسی به آموختن اوستایی و پارسی میانه پرداخت. پس به کار ترجمهٔ وندیداد پرداخت.
انکتیل در اندیشه راهی شدن به بنارس بود تا دربارهٔ آیین هندو پژوهش کند ولی اشغال پوندیچری به دست انگلیسی ها وی را ناچار کرد تا هندوستان را ترک کند. او با یک کشتی انگلیسی به اروپا بازگشت و چندی را در لندن و آکسفورد ماند و آنگاه به فرانسه رفت. در ۱۴ مارس۱۷۶۲ او به همراه یک صد و هشتاد نوشتهٔ خطی به پاریس رسید.
