اَنوشیروان بن منوچهر ( ـ۴۳۵ق)
ششمین و آخرین امیر (حک: ۴۲۰ـ۴۳۵ق) سلسلۀ آل زیار. پسر منوچهر بن قابوس بود و بعد از مرگ پدر به امارت رسید، اما به سبب کمی سن ، ادارۀ امور به باکالیجار کوهی، سردار سپاه و دایی پدرش سپرده شد. باکالیجار در مدت نیابت خود، تابع محمود غزنوی شد و به نام او خطبه خواند؛ از این رو انوشیروان پس از به دست گرفتن قدرت (۴۳۳ق) وی را به زندان انداخت . وقتی طغرل سلجوقی سرزمین های ایران را به تصرّف درآورد به گرگان آمد و آن جا را نیز تسخیر کرد و مرداویج ، فرماندۀ پیشین غزنویان ، را به نیابت خود در آن شهر گماشت. مرداویج با مادر انوشیروان ازدواج کرد و وی ناچار به تبعیت از طغرل درآمد و تا آخر عمر تحت نظارت مرداویج حکومت کرد.
ششمین و آخرین امیر (حک: ۴۲۰ـ۴۳۵ق) سلسلۀ آل زیار. پسر منوچهر بن قابوس بود و بعد از مرگ پدر به امارت رسید، اما به سبب کمی سن ، ادارۀ امور به باکالیجار کوهی، سردار سپاه و دایی پدرش سپرده شد. باکالیجار در مدت نیابت خود، تابع محمود غزنوی شد و به نام او خطبه خواند؛ از این رو انوشیروان پس از به دست گرفتن قدرت (۴۳۳ق) وی را به زندان انداخت . وقتی طغرل سلجوقی سرزمین های ایران را به تصرّف درآورد به گرگان آمد و آن جا را نیز تسخیر کرد و مرداویج ، فرماندۀ پیشین غزنویان ، را به نیابت خود در آن شهر گماشت. مرداویج با مادر انوشیروان ازدواج کرد و وی ناچار به تبعیت از طغرل درآمد و تا آخر عمر تحت نظارت مرداویج حکومت کرد.
wikijoo: انوشیروان_بن_منوچهر