انواع موتورسیکلت

به طور کلی موتورسیکلت هارا می توان در شش نوع اصلی استاندارد، کروزر، تورینگ، اسپرت، آفرود و دو منظوره ها طبقه بندی کرد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] موتورسیکلت های آفرود نیز خود به مدل های بسیاری دسته بندی می شود که ما در این مقاله از مدل های شناخته شده تر اسم خواهیم برد. تورهای ورزشی گاهی اوقات به عنوان یک دسته هفتم شناخته می شوند یا با دستهٔ تورینگ ادغام می شوند. [ ۵] [ ۶]
اگرچه نام ها و سیستم های زیادی برای طبقه بندی انواع موتورسیکلت ها بر اساس ویژگی ها و کاربرد آنها وجود دارد، اما به طور کلی شش دسته وجود دارد که توسط اکثر سازندگان و سازمان های موتورسیکلت شناخته شده است. [ ۵]
معمولاً بین شش نوع اصلی موتورسیکلت و سایر موتورسیکلت ها تمایزات جدی قائل می شوند. [ ۷] موتورسیکلت های اسکوتر، موتورسیکلت های کوچک یا موپد، تاشو، برقی و موتورسیکلت های سه چرخ به طور کلی از دسته بندی های اصلی حذف می شوند، اما سایر طرح های طبقه بندی ممکن است این موارد را به عنوان انواع موتورسیکلت ها شامل شود. [ ۸]
هیچ سیستم جهانی برای طبقه بندی انواع موتورسیکلت ها وجود ندارد. سیستم های طبقه بندی دقیقی وجود دارد که توسط نهادهای ورزش موتورسواری اعمال می شود، یا تعاریف قانونی موتورسیکلت که توسط برخی حوزه های قضایی قانونی برای ثبت موتورسیکلت ، انتشار گازهای گلخانه ای، قوانین ایمنی ترافیک جاده ای یا صدور گواهینامه موتورسیکلت ایجاد شده اند. همچنین طبقه بندی ها نام های مستعار غیررسمی توسط سازندگان، موتورسواران و رسانه های موتورسواری دارند. [ ۹]
موتورسیکلت های خیابانی موتورسیکلت هایی هستند که برای راندن در جاده های آسفالت طراحی شده اند. آنها دارای لاستیک های صاف با الگوهای آج دار و انجین هایی که به طور کلی از ۱۲۵ سی سی شروع می شوند. به طور معمول، موتورسیکلت های خیابانی می توانند تا ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت سرعت داشته باشند ( این مقاله ترجمه شده است و این سرعت ممکن است با قوانین موتورسیکلت در ایران مغایرت داشته باشد ) و بسیاری از آنها می توانند به سرعت هایی بیش از ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت نیز برسند. امروزه موتورسیکلت های خیابانی که با موتورهای الکتریکی کار می کنند نیز در بازار جهانی بسیار رایج شده اند و به دلیل استفاده نکردن از سوخت فسیلی مورد توجه دوستداران محیط زیست نیز قرار گرفته اند.