انوار عبدالله

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «سید عبدالله انوار»، در سال 1303ش، در شهر تهران چشم به جهان گشود.
پدرش فیلسوف بود و نسبش به سید نعمت الله جزایری از دانشمندان اصفهان در دوره صفوی می رسید. در دوره مشروطه به مبارزه برای آزادی روی آورد و وکیل مجلس شد.
عبدالله پیش از دبستان، خواندن، نوشتن و شمارش اعداد را فراگرفت، آن گاه به دبستان رفت. به سال 1316ش، تحصیلات سیکل اول ابتدایی را به پایان رساند و در شهر تهران به مقام نخست دست یافت. همچنین در کنار درس های دبستان به فراگیری مقدمات علوم حوزوی روی آورد.
در دبیرستان رشته ادبیات را انتخاب کرد و از درس خلیل ملکی، دکتر کریم مجتهدی و دکتر محمود صناعی بهره گرفت. زبان فرانسه را در انجمن ایران و فرانسه آموخت و پس از آن وارد دانشکده حقوق شد.
در دانشکده حقوق، به ویژه از درس دکتر موسی عمید استاد حقوق مدنی بهره فراوان برد. دکتر عمید به او سفارش کرد که از درس های حوزوی نیز غفلت نکند.
انوار، یک دوره سطح حوزوی را نزد پدرش خواند. شرح منظومه ملا هادی سبزواری و اسفار ملا صدرارا نزد استاد مرتضی مطهری و کفایة الأصول را از دکتر ابوالقاسم گرجی آموخت و در هندسه و ریاضی از محضر دکتر محسن هشترودی و مهندس محمد بهجت بهره جست.

دانشنامه آزاد فارسی

انوار، عبدالله (تهران ۱۳۰۳ش)
انوار، عبدالله
کتاب شناس، فهرست نگار، مصحّح متون فلسفی و تاریخی و مترجم ایرانی. پس از دریافت دیپلم ریاضی از کالج امریکایی تهران و دیپلم ادبی به طور آزاد، ضمن تحصیل در دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران به تکمیل تحصیلات خود در رشتۀ ریاضیات دانشسرای عالی پرداخت. پس از دریافت درجۀ لیسانس حقوق به بانک ملی رفت و بعد از دو سال آن جا را رها کرد و به تدریس ریاضیات در هنرسرای عالی مشغول شد. سمت های بعدی او دبیری و مترجمی در وزارت فرهنگ و هنر و متصدی بخش نسخ خطی کتابخانۀ ملی ایران بود؛ ضمن این که در ساعات فراغت از کار اداری، با سازمان لغت نامه دهخدا در آماده شدن ۱۱ جلد از لغت نامه همکاری کرد. به جز فهرست تحلیلی و توصیفی نسخ خطی کتابخانه ملّی ایران آثار او را تصحیح و ترجمه تشکیل می دهد. از تصحیحات اوست: جهانگشای نادری (میرزا مهدی خان منشی)؛ اساس الاقتباس (خواجه نصیرالدین طوسی، ۲ج). از ترجمه های اوست: تطوّر حیات (برگسون)؛ حکومت الهی (سن توماس داکن).

پیشنهاد کاربران

بپرس