انقون
لغت نامه دهخدا
انقون. [ اَ ] ( یونانی ، اِ ) گل گنده ای که نوعی از کماة است و به تازی ورد منتن گویند. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).
انقون. [ اُ ] ( اِ ) کفل. بالای ران. ( از دزی ج 1 ص 42 ). و رجوع به همین کتاب شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید