انقلاب مخملی ( چکی: Sametová revoluce ) یا انقلاب آرام ( اسلواکی: Nežná revolúcia ) یک انتقال قدرت بدون خشونت در چکسلواکی سابق بود که از ۱۷ نوامبر تا ۲۸ نوامبر ۱۹۸۹ به طول انجامید. در تظاهرات مردمی علیه حکومت تک حزبی حزب کمونیست چکسلواکی، دانشجویان و مخالفان میانسال بیش از سایر گروها نقش آفرینی کردند. سرانجام اعتراضات به حکومت ۴۱ ساله حزب کمونیست و سیستم اقتصاد دستوری پایان بخشید. پس از انقلاب، جمهوری پارلمانی برای اداره کشور انتخاب شد.
... [مشاهده متن کامل]
در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۹ ( روز جهانی دانشجو ) ، پلیس ضد شورش تظاهرات دانشجویان در پراگ را سرکوب کرد. این اعتراضات به مناسبت پنجاهمین سالگرد سرکوب اعتراضات دانشجویان دانشگاه پراگ علیه نازی ها در سال ۱۹۳۹ برگزار شد که در جریان آن اعتراضات ۱۲۰۰ دانشجو دستگیر و ۹ نفر کشته شده بودند. این رویداد جرقه اعتراضات ضد کمونیستی را زد که تا اواخر دسامبر ادامه یافت. در ۲۰ نوامبر، تعداد معترضان در پراگ به حدود ۵۰۰۰۰۰ افزایش یافت در حالی که در روز قبل تعداد معترضان ۲۰۰۰۰۰ نفر تخمین زده شده بود. همه مقامات ارشد حزب کمونیست، از جمله دبیرکل میلوش یاکش، در ۲۴ نوامبر استعفا دادند. در ۲۷ نوامبر، تمام شهروندان چکسلواکی یک اعتصاب سراسری دو ساعته به راه انداختند.
در واکنش به فروپاشی سایر دولت های عضو پیمان ورشو و افزایش اعتراضات خیابانی، حزب کمونیست چکسلواکی در ۲۸ نوامبر اعلام کرد که قدرت را رها می کند و به نظام تک حزبی پایان خواهد داد. دو روز بعد، پارلمان فدرال رسماً بخش هایی از قانون اساسی را که انحصار قدرت را در اختیار کمونیست ها قرار می داد، حذف کرد. در اوایل دسامبر، سیم خاردار و سایر موانع از مرز چکسلواکی با آلمان غربی و اتریش برداشته شد. در ۱۰ دسامبر گوستاو هوساک ( رئیس جمهور ) نخستین دولت عمدتاً غیر کمونیست از سال ۱۹۴۸ را تشکیل داد و استعفا کرد. الکساندر دوبچک در ۲۸ دسامبر به عنوان رئیس پارلمان فدرال و واتسلاو هاول در ۲۹ دسامبر ۱۹۸۹ به عنوان رئیس جمهور چکسلواکی انتخاب شدند.
در ژوئن ۱۹۹۰ و برای نخستین بار از سال ۱۹۴۶ اولین انتخابات آزاد و دموکراتیک در چکسلواکی برگزار شد. در ۱ ژانویه ۱۹۹۳ چکسلواکی به طور مسالمت آمیز به دو کشور جمهوری چک و جمهوری اسلواکی تقسیم شد.
انحلال چکسلواکی عمدتاً به دلیل مسائل مربوط به حاکمیت ملی بین اسلواک ها و چک ها ( دو قومیت اصلی تشکیل دهنده چکسلواکی سابق ) رخ داد.
... [مشاهده متن کامل]
در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۹ ( روز جهانی دانشجو ) ، پلیس ضد شورش تظاهرات دانشجویان در پراگ را سرکوب کرد. این اعتراضات به مناسبت پنجاهمین سالگرد سرکوب اعتراضات دانشجویان دانشگاه پراگ علیه نازی ها در سال ۱۹۳۹ برگزار شد که در جریان آن اعتراضات ۱۲۰۰ دانشجو دستگیر و ۹ نفر کشته شده بودند. این رویداد جرقه اعتراضات ضد کمونیستی را زد که تا اواخر دسامبر ادامه یافت. در ۲۰ نوامبر، تعداد معترضان در پراگ به حدود ۵۰۰۰۰۰ افزایش یافت در حالی که در روز قبل تعداد معترضان ۲۰۰۰۰۰ نفر تخمین زده شده بود. همه مقامات ارشد حزب کمونیست، از جمله دبیرکل میلوش یاکش، در ۲۴ نوامبر استعفا دادند. در ۲۷ نوامبر، تمام شهروندان چکسلواکی یک اعتصاب سراسری دو ساعته به راه انداختند.
در واکنش به فروپاشی سایر دولت های عضو پیمان ورشو و افزایش اعتراضات خیابانی، حزب کمونیست چکسلواکی در ۲۸ نوامبر اعلام کرد که قدرت را رها می کند و به نظام تک حزبی پایان خواهد داد. دو روز بعد، پارلمان فدرال رسماً بخش هایی از قانون اساسی را که انحصار قدرت را در اختیار کمونیست ها قرار می داد، حذف کرد. در اوایل دسامبر، سیم خاردار و سایر موانع از مرز چکسلواکی با آلمان غربی و اتریش برداشته شد. در ۱۰ دسامبر گوستاو هوساک ( رئیس جمهور ) نخستین دولت عمدتاً غیر کمونیست از سال ۱۹۴۸ را تشکیل داد و استعفا کرد. الکساندر دوبچک در ۲۸ دسامبر به عنوان رئیس پارلمان فدرال و واتسلاو هاول در ۲۹ دسامبر ۱۹۸۹ به عنوان رئیس جمهور چکسلواکی انتخاب شدند.
در ژوئن ۱۹۹۰ و برای نخستین بار از سال ۱۹۴۶ اولین انتخابات آزاد و دموکراتیک در چکسلواکی برگزار شد. در ۱ ژانویه ۱۹۹۳ چکسلواکی به طور مسالمت آمیز به دو کشور جمهوری چک و جمهوری اسلواکی تقسیم شد.
انحلال چکسلواکی عمدتاً به دلیل مسائل مربوط به حاکمیت ملی بین اسلواک ها و چک ها ( دو قومیت اصلی تشکیل دهنده چکسلواکی سابق ) رخ داد.
