انقلاب فرهنگی (Cultural Revolution)
جنبش توده ای چین از ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹؛ این جنبش را مائو تسه تونگ، رهبر حزب کمونیست، برضد طبقۀ متوسّط مرفه (دیوان سالاران، هنرمندان، فرهیختگان) به راه انداخت، که بسیاری از آنان کشته، زندانی، و تحقیر شدند یا «اسکان دوباره» یافتند. هدف این انقلابِ فرهنگی تصفیۀ کمونیسم چینی بود؛ همچنین تلاشی از سوی مائو بود تا سلطۀ سیاسی و ایدئولوژیکی خود را دوباره در چین برقرار کند. بر طبق برآوردها، نیم میلیون نفر در این انقلاب جان باختند. مشخصۀ «انقلاب» فعالیت های خشونت آمیز گاردهای سرخشبه نظامی بود، که بیشتر آنان را دانشجویان تشکیل می دادند. بیشتر افراد فرهیخته را تحقیر کردند و سرانجام برای کار در مزارع فرستادند و دانشگاه ها تعطیل شد (۱۹۶۶ـ۱۹۷۰). این انقلاب در ۱۹۶۹ به پایان رسید ولی هرج ومرجِ دیوان سالارانه و اقتصادیِ ناشیِ از آن، پیامدهای درازمدتی داشت. دارودستۀ چپ افراطی چهارنفره، به رهبری جیانگ چینگ، همسر مائو، و لین بیائو، وزیر دفاع، نقش نمایانی در انقلاب فرهنگی داشتند. لیو شائوچی(چی) و دِنگ شیائوپینگقربانیان اصلی سیاسی بودند، که «مُرتجعین بورژوا» لقب گرفتند. پس از مرگ مائو، رسماً از انقلاب فرهنگی انتقاد و احکام صادره علیه صدها هزار نفر لغو شد، که به اشتباه دستگیر و محکوم شده بودند.
جنبش توده ای چین از ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹؛ این جنبش را مائو تسه تونگ، رهبر حزب کمونیست، برضد طبقۀ متوسّط مرفه (دیوان سالاران، هنرمندان، فرهیختگان) به راه انداخت، که بسیاری از آنان کشته، زندانی، و تحقیر شدند یا «اسکان دوباره» یافتند. هدف این انقلابِ فرهنگی تصفیۀ کمونیسم چینی بود؛ همچنین تلاشی از سوی مائو بود تا سلطۀ سیاسی و ایدئولوژیکی خود را دوباره در چین برقرار کند. بر طبق برآوردها، نیم میلیون نفر در این انقلاب جان باختند. مشخصۀ «انقلاب» فعالیت های خشونت آمیز گاردهای سرخشبه نظامی بود، که بیشتر آنان را دانشجویان تشکیل می دادند. بیشتر افراد فرهیخته را تحقیر کردند و سرانجام برای کار در مزارع فرستادند و دانشگاه ها تعطیل شد (۱۹۶۶ـ۱۹۷۰). این انقلاب در ۱۹۶۹ به پایان رسید ولی هرج ومرجِ دیوان سالارانه و اقتصادیِ ناشیِ از آن، پیامدهای درازمدتی داشت. دارودستۀ چپ افراطی چهارنفره، به رهبری جیانگ چینگ، همسر مائو، و لین بیائو، وزیر دفاع، نقش نمایانی در انقلاب فرهنگی داشتند. لیو شائوچی(چی) و دِنگ شیائوپینگقربانیان اصلی سیاسی بودند، که «مُرتجعین بورژوا» لقب گرفتند. پس از مرگ مائو، رسماً از انقلاب فرهنگی انتقاد و احکام صادره علیه صدها هزار نفر لغو شد، که به اشتباه دستگیر و محکوم شده بودند.
wikijoo: انقلاب_فرهنگی