کودتای ۷ ثور ( اُردیبِهشت ۱۳۵۷ ) مطابق ( ۲۸–۲۷ آوریل ۱۹۷۸ ) انقلابی بود به رهبری حزب دموکراتیک خلق افغانستان مورد حمایت شوروی، علیه حکومت محمد داوودخان، نخستین رئیس جمهور افغانستان که در ۷ ثور ۱۳۵۷ اتفاق افتاد و داوودخان همراه اعضاء خانواده اش در ارگ ریاست جمهوری افغانستان کشته شد. این کودتا منجر به ایجاد دولتی با حضور نورمحمد تره کی به عنوان رئیس جمهور ( دبیرکل شورای انقلاب ) شد. داوود خان، خود با فروانداختن حکومت پسرعموی آخرین پادشاه افغانستان، محمد ظاهرشاه، در سال ۱۹۷۳ به قدرت رسیده بود. ثور، نام دری برای دومین ماه از فصل بهار در گاه شماری هجری خورشیدی است. این شورش هم در این ماهِ از سال صورت گرفت و از همین رو، نام خودش را از این ماه وام گرفت. این شورش بهانه ای برای دخالت نظامی ارتش سرخ شوروی در سال ۱۳۵۸ ( ۱۹۷۹ ) و جنگ های نه ساله ( ۱۳۵۸–۱۳۶۷ ) میان مجاهدین افغانستان و شوروی شد.
... [مشاهده متن کامل]
حفیظ الله امین، در یک کنفرانس مطبوعاتی در نیویورک در ژوئن ۱۹۷۸، ادعا کرد که این رویداد، یک کودتا نیست، بلکه یک انقلاب با «ارادهٔ مردم» است. این کودتا شامل نبردهایی شدید بود و منجر به کشته شدن ۲۰۰۰ نفر، نظامی و غیرنظامی شد. کودتا ثور، یک رویداد مهم در تاریخ افغانستان و نقطهٔ آغاز ۴۳ سال درگیری در افغانستان است.
با حمایت و مساعدت حزب اقلیت سیاسی دموکراتیک خلق افغانستان ( ح. د. خ. ا ) ، محمد داوود خان در کودتای بدون خونریزی ۲۶ سرطان ۱۳۵۲ با سرنگونی نظام سلطنتی، قدرت را از، ظاهرشاه به دست گرفت و با تأسیس نخستین حکومت جمهوری در افغانستان، نخستین رئیس جمهور افغانستان شد.
رئیس جمهور داوود، متقاعد شده بود که روابط نزدیک تر و حمایت نظامی اتحاد جماهیر شوروی، به افغانستان اجازه می دهد تا سرزمین های پشتون در شمال غربی پاکستان را تحت کنترل خود درآورد. با این حال، داوود که به ظاهر متعهد به سیاست عدم تعهد بود، از تلاش های شوروی برای دیکتهٔ سیاست خارجی افغانستان ناآرام شد و روابط بین دو کشور رو به وخامت گذاشت.
در دولت سکولار داوود، جناح بندی و رقابت در حزب دموکراتیک خلق افغانستان توسعه یافت و دو جناح اصلی خلق و پرچم به میان آمدند. داوودخان در مرحلهٔ نخست حکومت خود، از حزب خلق استقبال نیک نمود. نیمی از وزیران داوودخان از اعضای حزب پرچم بودند. او پس از آشوب در پنجشیر به پاکستان سفر نمود و روابط را با کشورهای اسلامی آغاز کرد. از آن پس اختلاف ها میان حکومت داوودخان و حزب خلق آغاز شد. او در سال ۱۳۵۴ در سیاست خود تغییراتی ایجاد کرد و حزب را به نام ملی غورزنگ ساخت. از آن پس اختلافات میان داوودخان و حزب خلق تشدید شد. در ۱۷ آوریل ۱۹۷۸، یکی از اعضای برجستهٔ پرچم، میراکبر خیبر، به قتل رسید. اگرچه دولت با صدور بیانیه ای از ترور وی ابراز تأسف کرد اما نورمحمد تره کی، دبیرکل ح. د. خ. ا دولت را به انجام این ترور متهم کرد، نظری که بین بسیاری از روشنفکران کابل مشترک بود. رهبران ح. د. خ. ا ظاهراً ترس داشتند که داوود قصد دارد آن ها را از بین ببرد.
... [مشاهده متن کامل]
حفیظ الله امین، در یک کنفرانس مطبوعاتی در نیویورک در ژوئن ۱۹۷۸، ادعا کرد که این رویداد، یک کودتا نیست، بلکه یک انقلاب با «ارادهٔ مردم» است. این کودتا شامل نبردهایی شدید بود و منجر به کشته شدن ۲۰۰۰ نفر، نظامی و غیرنظامی شد. کودتا ثور، یک رویداد مهم در تاریخ افغانستان و نقطهٔ آغاز ۴۳ سال درگیری در افغانستان است.
با حمایت و مساعدت حزب اقلیت سیاسی دموکراتیک خلق افغانستان ( ح. د. خ. ا ) ، محمد داوود خان در کودتای بدون خونریزی ۲۶ سرطان ۱۳۵۲ با سرنگونی نظام سلطنتی، قدرت را از، ظاهرشاه به دست گرفت و با تأسیس نخستین حکومت جمهوری در افغانستان، نخستین رئیس جمهور افغانستان شد.
رئیس جمهور داوود، متقاعد شده بود که روابط نزدیک تر و حمایت نظامی اتحاد جماهیر شوروی، به افغانستان اجازه می دهد تا سرزمین های پشتون در شمال غربی پاکستان را تحت کنترل خود درآورد. با این حال، داوود که به ظاهر متعهد به سیاست عدم تعهد بود، از تلاش های شوروی برای دیکتهٔ سیاست خارجی افغانستان ناآرام شد و روابط بین دو کشور رو به وخامت گذاشت.
در دولت سکولار داوود، جناح بندی و رقابت در حزب دموکراتیک خلق افغانستان توسعه یافت و دو جناح اصلی خلق و پرچم به میان آمدند. داوودخان در مرحلهٔ نخست حکومت خود، از حزب خلق استقبال نیک نمود. نیمی از وزیران داوودخان از اعضای حزب پرچم بودند. او پس از آشوب در پنجشیر به پاکستان سفر نمود و روابط را با کشورهای اسلامی آغاز کرد. از آن پس اختلاف ها میان حکومت داوودخان و حزب خلق آغاز شد. او در سال ۱۳۵۴ در سیاست خود تغییراتی ایجاد کرد و حزب را به نام ملی غورزنگ ساخت. از آن پس اختلافات میان داوودخان و حزب خلق تشدید شد. در ۱۷ آوریل ۱۹۷۸، یکی از اعضای برجستهٔ پرچم، میراکبر خیبر، به قتل رسید. اگرچه دولت با صدور بیانیه ای از ترور وی ابراز تأسف کرد اما نورمحمد تره کی، دبیرکل ح. د. خ. ا دولت را به انجام این ترور متهم کرد، نظری که بین بسیاری از روشنفکران کابل مشترک بود. رهبران ح. د. خ. ا ظاهراً ترس داشتند که داوود قصد دارد آن ها را از بین ببرد.
