انقلاب آمریکا ( به انگلیسی: American Revolution ) یک انقلاب ایدئولوژیک و سیاسی بود که طی سال های ۱۷۶۵ تا ۱۷۸۳ در مستعمرات آمریکای شمالی رخ داد و در نهایت منجر به استقلال سیزده ایالت آمریکای شمالی از پادشاهی بریتانیا و تأسیس ایالات متحدهٔ آمریکا به عنوان نخستین لیبرال دموکراسی مدرن در جهان گردید.
... [مشاهده متن کامل]
مستعمره نشینان آمریکایی نسبت به پرداخت مالیات به مجلس بریتانیا معترض بودند چراکه هیچگونه نمایندگی مستقیمی در این مجلس نداشتند. پیش از دهه ۱۷۶۰، مستعمره های بریتانیا در آمریکا، در امور داخلی خود از سطح بالایی از خودمختاری برخوردار بودند و این امور تحت حاکمیت قانونگذاران محلی قرار داشت. اما قانون تمبر مصوب ۱۷۶۵ مالیات داخلی بر مستعمره ها تحمیل کرد که به اعتراض مستعمره نشینان و تشکیل جلسه نمایندگان چندین مستعمره در «کنگره ی قانون تمبر» منجر شد. پس از لغو این قانون توسط بریتانیا تنش ها مدتی آرام شد اما در سال ۱۷۶۷، پس از تصویب قوانین تاونزند، دوباره اعتراض ها بالا گرفت. دولت بریتانیا در ۱۷۶۸ سربازان خود را به بوستون فرستاد تا ناآرامی ها را سرکوب کنند که کشتار بوستون در ۱۷۷۰ را رقم زد. دولت بریتانیا بخش اعظم حقوق و عوارض دولتی مندرج در قوانین تاونزند را در ۱۷۷۰ لغو کرد اما برای آنکه حق وضع مالیات مجلس بریتانیا بر مستعمره ها را به شکلی نمادین نشان بدهد، مالیات چای را حفظ کرد. به آتش کشیدن کشتی گَسپی در رودآیلند در ۱۷۷۲، تصویب قانون چای در ۱۷۷۳ و مهمانی چای بوستون در دسامبر ۱۷۷۳، منجر به بالاگرفتن دور جدیدی از تنش ها شد. بریتانیایی ها با بستن بندر بوستون و تصویب یک سری قوانین کیفری به این تنش ها پاسخ دادند که عملاً مزایای خودمختاری مستعمره ی ماساچوست بی را لغو می کرد. مستعمره های دیگر به حمایت از ماساچوست برخاستند و دوازده مستعمره از سیزده مستعمره، نمایندگان خود را در اواخر سال ۱۷۷۴ به نخستین کنگره قاره ای فرستادند تا برای مقاومت در برابر بریتانیا هماهنگ شوند. مخالفان بریتانیا با نام پاتریوت ( میهن دوست ) یا ویگز ( Whigs ) شناخته می شدند. مستعمره نشینانی را که همچنان به سلطنت بریتانیا وفادار بودند وفادارماندگان ( لویالیست ) یا توریز ( Tories ) می خواندند.
آتش جنگ هنگامی شعله ور شد که سربازان بریتانیایی که برای ضبط مهمات نظامی فرستاده شده بودند، در ۱۹ آوریل ۱۷۷۵ با مقاومت شبه نظامیان پاتریوت در لکسینگتون و کنکورد روبرو شدند. شبه نظامیان پاتریوت همراه با ارتش قاره ای که به تازگی تشکیل شده بود، نیروهای بریتانیا را در بوستون محاصره کردند و نیروهای دریایی بریتانیا وادار به عقب نشینی شدند. هر یک از مستعمره ها یک «کنگره استانی» تشکیل داد که قدرت را از دولت های استعماری قبلی می گرفت، وفاداری به سلطنت بریتانیا را سرکوب می کرد و به ارتش قاره ای به رهبری فرمانده کل قوا ژنرال جرج واشنگتن کمک می کرد. پاتریوت ها در زمستان ۱۷۷۶–۱۷۷۵ تلاش کردند شهر کبک را تصرف کنند اما موفق نشدند.
... [مشاهده متن کامل]
مستعمره نشینان آمریکایی نسبت به پرداخت مالیات به مجلس بریتانیا معترض بودند چراکه هیچگونه نمایندگی مستقیمی در این مجلس نداشتند. پیش از دهه ۱۷۶۰، مستعمره های بریتانیا در آمریکا، در امور داخلی خود از سطح بالایی از خودمختاری برخوردار بودند و این امور تحت حاکمیت قانونگذاران محلی قرار داشت. اما قانون تمبر مصوب ۱۷۶۵ مالیات داخلی بر مستعمره ها تحمیل کرد که به اعتراض مستعمره نشینان و تشکیل جلسه نمایندگان چندین مستعمره در «کنگره ی قانون تمبر» منجر شد. پس از لغو این قانون توسط بریتانیا تنش ها مدتی آرام شد اما در سال ۱۷۶۷، پس از تصویب قوانین تاونزند، دوباره اعتراض ها بالا گرفت. دولت بریتانیا در ۱۷۶۸ سربازان خود را به بوستون فرستاد تا ناآرامی ها را سرکوب کنند که کشتار بوستون در ۱۷۷۰ را رقم زد. دولت بریتانیا بخش اعظم حقوق و عوارض دولتی مندرج در قوانین تاونزند را در ۱۷۷۰ لغو کرد اما برای آنکه حق وضع مالیات مجلس بریتانیا بر مستعمره ها را به شکلی نمادین نشان بدهد، مالیات چای را حفظ کرد. به آتش کشیدن کشتی گَسپی در رودآیلند در ۱۷۷۲، تصویب قانون چای در ۱۷۷۳ و مهمانی چای بوستون در دسامبر ۱۷۷۳، منجر به بالاگرفتن دور جدیدی از تنش ها شد. بریتانیایی ها با بستن بندر بوستون و تصویب یک سری قوانین کیفری به این تنش ها پاسخ دادند که عملاً مزایای خودمختاری مستعمره ی ماساچوست بی را لغو می کرد. مستعمره های دیگر به حمایت از ماساچوست برخاستند و دوازده مستعمره از سیزده مستعمره، نمایندگان خود را در اواخر سال ۱۷۷۴ به نخستین کنگره قاره ای فرستادند تا برای مقاومت در برابر بریتانیا هماهنگ شوند. مخالفان بریتانیا با نام پاتریوت ( میهن دوست ) یا ویگز ( Whigs ) شناخته می شدند. مستعمره نشینانی را که همچنان به سلطنت بریتانیا وفادار بودند وفادارماندگان ( لویالیست ) یا توریز ( Tories ) می خواندند.
آتش جنگ هنگامی شعله ور شد که سربازان بریتانیایی که برای ضبط مهمات نظامی فرستاده شده بودند، در ۱۹ آوریل ۱۷۷۵ با مقاومت شبه نظامیان پاتریوت در لکسینگتون و کنکورد روبرو شدند. شبه نظامیان پاتریوت همراه با ارتش قاره ای که به تازگی تشکیل شده بود، نیروهای بریتانیا را در بوستون محاصره کردند و نیروهای دریایی بریتانیا وادار به عقب نشینی شدند. هر یک از مستعمره ها یک «کنگره استانی» تشکیل داد که قدرت را از دولت های استعماری قبلی می گرفت، وفاداری به سلطنت بریتانیا را سرکوب می کرد و به ارتش قاره ای به رهبری فرمانده کل قوا ژنرال جرج واشنگتن کمک می کرد. پاتریوت ها در زمستان ۱۷۷۶–۱۷۷۵ تلاش کردند شهر کبک را تصرف کنند اما موفق نشدند.
مجموعه رویدادها و اندیشه ها و تغییراتی است که منجر به جدائی سیزده ایالت آمریکای شمالی از بریتانیا و تأسیس ایالات متحدهٔ آمریکا گردید. اولین درگیری ها از شهر بوستون شروع شد که به دنبال شدت عمل پادشاهی انگلستان به سرعت گسترش یافت. در ۱۷۶۵ در نیویورک کنگره ای متشکل از ۹ مستعمره نشین تشکیل شد که سران این مستعمره نشین ها در این کنگره برای اقدام علیه انگلیس هم پیمان شدند و در مه ۱۷۷۵ رهبران مستعمره نشین از مردم درخواست کردند که برای مبارزه با اشغالگران آماده شوند.
... [مشاهده متن کامل]
از سال ۱۷۵۷ میلادی سال شروع و در سال ۱۷۸۹ و با ریاست جمهوری جرج واشینگتن جنگ پایان یافت.
... [مشاهده متن کامل]
از سال ۱۷۵۷ میلادی سال شروع و در سال ۱۷۸۹ و با ریاست جمهوری جرج واشینگتن جنگ پایان یافت.