اَنْفینسِن، کِریستین (۱۹۱۶ـ۱۹۹۵)(Anfinsen, Christian)
زیست شیمی دان امریکایی. به سببِ تحقیقاتش در زمینۀ شکل و ساختار اولیۀ ریبونوکلئاز، آنزیمی که آراِن اِی را آبکافتمی کند، جایزه نوبل شیمی ۱۹۷۲ را مشترکاً با استنفورد مورو ویلیام استایندریافت کرد. او مشخصاً تعیین کرد که چگونه ریبونوکلئاز بعد از انجام عمل آنزیمی خود، پیکربندی اش را حفظ می کند. ریبونوکلئاز از تک زنجیر پپتیدی(مولکولی مرکّب از دو یا چند مولکول آمینواسید متصل با پیوند پپتیدی) ساخته شده است که به شکل کُره تاخورده اند و چهار پیوند دی سولفیدی تاخوردگی ها را به هم چسبانده اند. این پیوندها در معرض آن اند که شکسته شوند، به نحوی که آنزیم از شکل طبیعی خارج شود، فرو بریزد، و همۀ خواص آنزیمی خود را نیز ازدست بدهد. انفینسن دریافت که شکل آنزیم، و درنتیجه توان آنزیمی آن را می توان بازسازی کرد و نتیجه گرفت که ریبونوکلئاز همۀ اطلاعات پیکربندی خود را در آمینواسیدهایش نگهداری می کند. او به تحقیقاتش ادامه داد و به بررسی ساختارهای دوم و سوم ریبونوکلئاز پرداخت.
زیست شیمی دان امریکایی. به سببِ تحقیقاتش در زمینۀ شکل و ساختار اولیۀ ریبونوکلئاز، آنزیمی که آراِن اِی را آبکافتمی کند، جایزه نوبل شیمی ۱۹۷۲ را مشترکاً با استنفورد مورو ویلیام استایندریافت کرد. او مشخصاً تعیین کرد که چگونه ریبونوکلئاز بعد از انجام عمل آنزیمی خود، پیکربندی اش را حفظ می کند. ریبونوکلئاز از تک زنجیر پپتیدی(مولکولی مرکّب از دو یا چند مولکول آمینواسید متصل با پیوند پپتیدی) ساخته شده است که به شکل کُره تاخورده اند و چهار پیوند دی سولفیدی تاخوردگی ها را به هم چسبانده اند. این پیوندها در معرض آن اند که شکسته شوند، به نحوی که آنزیم از شکل طبیعی خارج شود، فرو بریزد، و همۀ خواص آنزیمی خود را نیز ازدست بدهد. انفینسن دریافت که شکل آنزیم، و درنتیجه توان آنزیمی آن را می توان بازسازی کرد و نتیجه گرفت که ریبونوکلئاز همۀ اطلاعات پیکربندی خود را در آمینواسیدهایش نگهداری می کند. او به تحقیقاتش ادامه داد و به بررسی ساختارهای دوم و سوم ریبونوکلئاز پرداخت.
wikijoo: انفینسن،_کریستین_(۱۹۱۶ـ۱۹۹۵)