انفلوانزای پرندگان

آنفلوانزای پرندگان. آنفلوانزای پرندگان گونه ای بیماری ویروسی پرندگان[ ۱] است که ویروس عامل آن از خانوادهٔ Orthomyxoviridae می باشد. این ویروس خود دارای سه تیپ A, B، C است. تیپ A توسط تحت آنتی ژن های H و N تقسیم بندی می گردد. ویروسهایی که در آزمایش ها جداسازی می شوند از گونهٔ A این ویروس و از زیررده های H5 و H7اند.
در ژوئیهٔ ۲۰۰۵ گزارش های رسمی در مورد همه گیری ویروس H5N1 در مرز برخی کشورها داده شد. در پایان ماه روسیه و قزاقستان هم گسترش آنفلوانزای پرندگان را گزارش کردند و گفتند عامل بیماری، ویروس H5N1 است. [ نیازمند منبع]
در این گزارش ها به مرگ چندین پرندهٔ مهاجر هم اشاره شده بوݐ ارتباط میان پرندگان آبزی وحشی و پرندگان اهلی از راه منابع آبی مشترک می دانستند. این نخستین گسترش ویروس H5N1 در سطح بالا در هر دو کشور بود. با بررسی های صورت گرفته، هر دو کشور پیش از این همه گیری، از این ویروس پاک بودند.
از زمان نخستین گزارش ها شیوع این ویروس در طیور موجود در روسیه که دامنه شیوع آن تنها به صورت محدود در سیبری بود، این ویروس شروع به گسترش به سمت غرب نمود تا حدی که شش ناحیه مجزای دیگر را نیز آلوده کرد.
در قزاقستان چندین روستای مجاور مناطق آبی نخستین مناطقی بودند که شیوع این ویروس را تجربه کردند. این اشاعه در هردو کشور برخی از مزارع بزرگ پرورش طیور و همچنین بسیاری از گله های کوچک را آلوده کرد. در این آلودگی ۱۲۰٫۰۰۰ قطعه پرنده در روسیه و ۹۰۰۰ نیز در قزاقستان بر اثر بیماری مردند یا توسط مسئولین منهدم شدند.
مغولستان گزارشی فوری را مبنی بر مرگ ۸۹ قطعه پرنده مهاجر در دو برکه شمالی آن کشور منتشر کرد. پس از تحقیقات به عمل آمده در این کشور نوع A ویروس آنفلوانزای طیور دلیل این مرگ و میر شناخته شد. [ نیازمند منبع]
زیر رده ویروس در آزمایش ها به عمل آمده با قطعیت تشخیص داده نشد و برای همین نمونه های گرفته شده به مراجع آزمایشگاهی WHO ارجاع داده شد. همچنین گزارش های مبنی بر شیوع ویروس H5N1 در تبت چین منتشر گردید.
کارشناسان اعلام نمودند که میزان شیوع را بر حسب استانداردهای پیشنهادی FAO و OIE کنترل کرده اند.
آلودگی های روسیه و قزاقستان شواهدی را فراهم کرد مبنی بر اینکه ویروس H5N۱ بیشتر از نخستین آلودگی آن در آسیایی جنوب غربی شیوع یافته است. اما این ویروس از اوایل سال ۲۰۰۳ شناخته شده تر است. برغم تلاش های شدید برای کنترل و مهار این ویروس، FAO اخطارهایی داد مبنی بر گسترش آلودگی در برخی از نقاط ویتنام، اندونزی و کلمبیا. نتیجه و پیامد این گسترش ها مرگ و انهدام بیش از ۱۵۰ میلیون قطعه پرنده بود.