انفجار قطار نیشابور در روز ۲۹ بهمن سال ۱۳۸۲ ( دو روز پیش از انتخابات دوره هفتم مجلس شورای اسلامی ) در نزدیکی ایستگاه خیام در ۱۷ کیلومتری نیشابور رخ داد که در آن ۳۵۲ نفر کشته و ۴۶۹ نفر زخمی شدند که برخی از تلفات حتی در ۲۰ کیلومتری انفجار بود. این حادثه بزرگ ترین سانحه ریلی در ایران است.
... [مشاهده متن کامل]
به طور رسمی اعلام نشد که چه چیزی در آن قطار حمل می شد که توانسته معادل انفجار ۱۸۰ تن TNT نیرو تولید کند و صدها کشته برجای بگذارد. این انفجار به حدی قدرتمند بود که ساکنان محلی تصور می کردند زمین لرزه باشد و زلزله شناسان ایرانی در زمان انفجار زمین لرزه ای به بزرگی ۳٫۶ ریشتر را ثبت کردند. سپس اعلام شد این قطار شامل ۶ واگن بعدی بنزین، ۱۰ واگن پنبه، ۱۵ واگن گوگرد، ۷ واگن کود نیترات آمونیوم بوده است.
در روز چهارشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۸۲ ساعت چهار و ده دقیقه بامداد، ۵۱ دستگاه واگن باری ( ۴ واگن اول خالی، ۵ واگن بعدی بنزین، ۱۰ واگن پنبه، ۱ واگن بنزین، ۹ واگن گوگرد ، ۷ واگن کود نیترات آمونیوم ، ۲ واگن خالی، ۸ واگن گوگرد و ۵ واگن انتهایی خالی ) به طور ناگهانی و بدون راننده به حرکت درآمدند و به لحاظ شیب منطقه، پس از خروج از خط فرعی و قرار گرفتن در مسیر اصلی، ۲۰ کیلومتر را از ایستگاه ابومسلم ( سه ایستگاه قبل از ایستگاه نیشابور ) تا ایستگاه خیام طی کردند. رئیس ایستگاه کاشمر که از طریق مکالمات بی سیمی از فرار قطار مطلع می شود، بلافاصله اقدامات لازم را برای خارج کردن قطار مسافربری، که در جهت مخالف واگن های فراری در حرکت بوده، انجام می دهد و قطار مذکور را به خط امن دیگری منتقل و از تصادف دو قطار جلوگیری می نماید. مسئولان ایستگاه کاشمر به امید آن که واگن های فراری در سربالایی بعد از کاشمر متوقف خواهند شد، خط را آزاد گذاشته لیکن واگن ها بعد از عبور از کاشمر، بلندی مذکور را طی و به سمت ایستگاه خیام سرازیر می شوند. مسئولان ایستگاه خیام نیز که از فرار واگن ها آگاهی یافته بودند، قطار مسافربری دیگری را که ۳۸۴ نفر مسافر داشته از سر راه قطار فراری کنار می برند و در نتیجه از وقوع حادثه جلوگیری می نمایند. قطار فراری بعد از رسیدن به ایستگاه خیام به جهت مسدود بودن خط مستقیم ( به لحاظ احداث پل زیرگذر ) از خط فوق به مسیر انحرافی رفته و بعد از رها شدن ۴ واگن خالی پیشتاز، مابقی واگن ها با شدت تمام از خط خارج و با یکدیگر تصادف کرده و بلافاصله آتش سوزی آغاز می شود. آتش نشان ها که از قبل در گذرگاه نیشابور موضع گرفته بوده اند، سریعاً در محل حادثه حاضر و مبادرت به اطفاء حریق نموده و پس از چندی خبر پایان آتش سوزی را اعلام می کنند. بلافاصله بعد از واژگون شدن واگن ها و آتش سوزی، مسئولان نسبت به تخلیه اهالی روستاهای همجوار و ایجاد دیوار حفاظتی و جلوگیری از ورود افراد غیرمسئول، اقدام می کنند؛ سپس ۵ واگن آخری که پس از حادثه بر روی ریل متوقف شده بودند با تمهیدات مسئولان از ایستگاه خارج می شود. آتش سوزی به ظاهر مهار شد و از واگن ها بخار به هوا می رفت و به نظر می رسید این بخار مربوط به آب ریخته شده روی آتش است. اما گویا با نفوذ آب به داخل مواد، فعل و انفعالات شیمیایی در حال انجام بود تا زمینه ساز یک انفجار مهیب گردد؛ ولی کسی این موضوع را تشخیص نداد. پس از خاموش شدن آتش عوامل حاضر در صحنه عملیات را پایان یافته تلقی کردند و تدابیر امنیتی ایجادشده در صحنه برداشته شد. اما ناگهان انفجار مهیبی صورت گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
به طور رسمی اعلام نشد که چه چیزی در آن قطار حمل می شد که توانسته معادل انفجار ۱۸۰ تن TNT نیرو تولید کند و صدها کشته برجای بگذارد. این انفجار به حدی قدرتمند بود که ساکنان محلی تصور می کردند زمین لرزه باشد و زلزله شناسان ایرانی در زمان انفجار زمین لرزه ای به بزرگی ۳٫۶ ریشتر را ثبت کردند. سپس اعلام شد این قطار شامل ۶ واگن بعدی بنزین، ۱۰ واگن پنبه، ۱۵ واگن گوگرد، ۷ واگن کود نیترات آمونیوم بوده است.
در روز چهارشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۸۲ ساعت چهار و ده دقیقه بامداد، ۵۱ دستگاه واگن باری ( ۴ واگن اول خالی، ۵ واگن بعدی بنزین، ۱۰ واگن پنبه، ۱ واگن بنزین، ۹ واگن گوگرد ، ۷ واگن کود نیترات آمونیوم ، ۲ واگن خالی، ۸ واگن گوگرد و ۵ واگن انتهایی خالی ) به طور ناگهانی و بدون راننده به حرکت درآمدند و به لحاظ شیب منطقه، پس از خروج از خط فرعی و قرار گرفتن در مسیر اصلی، ۲۰ کیلومتر را از ایستگاه ابومسلم ( سه ایستگاه قبل از ایستگاه نیشابور ) تا ایستگاه خیام طی کردند. رئیس ایستگاه کاشمر که از طریق مکالمات بی سیمی از فرار قطار مطلع می شود، بلافاصله اقدامات لازم را برای خارج کردن قطار مسافربری، که در جهت مخالف واگن های فراری در حرکت بوده، انجام می دهد و قطار مذکور را به خط امن دیگری منتقل و از تصادف دو قطار جلوگیری می نماید. مسئولان ایستگاه کاشمر به امید آن که واگن های فراری در سربالایی بعد از کاشمر متوقف خواهند شد، خط را آزاد گذاشته لیکن واگن ها بعد از عبور از کاشمر، بلندی مذکور را طی و به سمت ایستگاه خیام سرازیر می شوند. مسئولان ایستگاه خیام نیز که از فرار واگن ها آگاهی یافته بودند، قطار مسافربری دیگری را که ۳۸۴ نفر مسافر داشته از سر راه قطار فراری کنار می برند و در نتیجه از وقوع حادثه جلوگیری می نمایند. قطار فراری بعد از رسیدن به ایستگاه خیام به جهت مسدود بودن خط مستقیم ( به لحاظ احداث پل زیرگذر ) از خط فوق به مسیر انحرافی رفته و بعد از رها شدن ۴ واگن خالی پیشتاز، مابقی واگن ها با شدت تمام از خط خارج و با یکدیگر تصادف کرده و بلافاصله آتش سوزی آغاز می شود. آتش نشان ها که از قبل در گذرگاه نیشابور موضع گرفته بوده اند، سریعاً در محل حادثه حاضر و مبادرت به اطفاء حریق نموده و پس از چندی خبر پایان آتش سوزی را اعلام می کنند. بلافاصله بعد از واژگون شدن واگن ها و آتش سوزی، مسئولان نسبت به تخلیه اهالی روستاهای همجوار و ایجاد دیوار حفاظتی و جلوگیری از ورود افراد غیرمسئول، اقدام می کنند؛ سپس ۵ واگن آخری که پس از حادثه بر روی ریل متوقف شده بودند با تمهیدات مسئولان از ایستگاه خارج می شود. آتش سوزی به ظاهر مهار شد و از واگن ها بخار به هوا می رفت و به نظر می رسید این بخار مربوط به آب ریخته شده روی آتش است. اما گویا با نفوذ آب به داخل مواد، فعل و انفعالات شیمیایی در حال انجام بود تا زمینه ساز یک انفجار مهیب گردد؛ ولی کسی این موضوع را تشخیص نداد. پس از خاموش شدن آتش عوامل حاضر در صحنه عملیات را پایان یافته تلقی کردند و تدابیر امنیتی ایجادشده در صحنه برداشته شد. اما ناگهان انفجار مهیبی صورت گرفت.
