انفاس صبحدم

شب به هم درشکند زلف چلیپایی را
صبحدم سردهد انفاس مسیحایی را
"شهریار"

انفاس صبحدم: نسیم ملایم و خوش سحرگاه
( ( این باد روح پرور از انفاس صبحدم
گویی مگر ز طُرّه ی عنبر فشان توست ) )
( گزیده غزلیات سعدی، حسن انوری، انتشارات علمی، چ اول، ۱۳۶۹، ص۱۲۳. )