انعواء

لغت نامه دهخدا

انعواء. [ اِ ع ِ ] ( ع مص ) خمیدن و پیچیده شدن کمان و حلقه ٔبینی شتر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). انعطاف. ( از اقرب الموارد ). || و نیز مطاوعه عوی یعوی عَیَّاً کند در همه معانی آن. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به عی و عواء و عوة و عویّة شود.

پیشنهاد کاربران