انطیخن. [ اَ خ ُ ] ( اِخ ) برادر اسکندر مقدونی ،یکی از سران سپاه او و پادشاه شام بود ( 306 ق. م. ).( یادداشت مؤلف ) : اسکندر چون ملوک طوایف را ترتیب کرد بابل و پارس و قهستان خاص را بازگرفت وبه ملکی از خویشان خود سپرد انطیخن نام و چون اسکندرفرمان یافت اشک بن دارا بیرون آمد و با ملوک الطوایف هم اتفاق و هم عهد شد و این انطیخن را و بقیه رومیان را از بلاد فرس برداشت. ( فارسنامه ابن البلخی ص 58 ).
