انصیار

لغت نامه دهخدا

انصیار. [ اِ ] ( ع مص ) کژ گردیدن و شکسته شدن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کج گردیدن و شکسته و ویران شدن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران