انصاری نوش افرین

دانشنامه آزاد فارسی

انصاری نوش آفرین. انصاری، نوش آفرین (هند ۱۳۱۸ش)
انصاری، نوش آفرین
کتابدار و استاد کتابداری در دانشگاه تهران. جدّش علیقلی مشاورالممالک انصاری (میرزا مسعود اشلقی گرمرودی) نخستین وزیر امور خارجه، و پدرش عبدالحسین انصاری، دیپلمات دوران پهلوی، بود. به دلیل مشاغل مختلف پدر، تحصیلات خود را در شهرهای مختلف ایران و کشورهای اروپایی دنبال کرد و بالاخره به توصیه محمدعلی جمال زاده به تحصیل کتابداری پرداخت و از دانشگاه ژنو به اخذ درجۀ کاردانی کتابداری نائل شد (۱۳۴۲). در همان سال به ایران بازگشت و همکاری با شورای کتاب کودک را آغاز کرد و در کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران به سمت کتابدار کار خود را شروع کرد. در آذر ۱۳۴۲ با مهدی محقّق ازدواج کرد. در شهریور ۱۳۴۴ عازم کانادا شد و از دانشگاه مک گیل دانشنامۀ کارشناسی ارشد کتابداری گرفت (۱۳۴۷). در سال های ۱۳۴۷ـ۱۳۵۲ به مدیریت کتابخانۀ دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران منصوب شد و در ۱۳۴۸ با سمت استادیاری به گروه کتابداری دانشگاه تهران پیوست. در ۱۳۵۰ ریاست گروه کتابداری را عهده دار شد. در ۱۳۷۷ بازنشسته شد. وی در طرح و تألیف و مدیریت فرهنگ نامۀ کودک و نوجوان شورای کتاب کودک همکاری داشته است. از آثار اوست: تشکیل کتابخانه در روستا؛ مجموعۀ مقالات دربارۀ کتاب و کتابداری، و ترجمۀ مدخل تاریخ شرق اسلامی و تعدادی مقالات به زبان های فارسی و انگلیسی.

پیشنهاد کاربران

بپرس