انصاری، نورالحسن (اوتارپرادش ۱۹۳۷ـ دهلی ۱۹۸۷)
پژوهشگر، مترجم و ایران شناس هندی. در ۱۹۶۳ دانشنامۀ دکتری در زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه دهلی و در ۱۹۷۴ از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری در همان رشته گرفت. از ۱۹۸۳ تا پایان زندگی اش استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه دهلی بود. بنیادگذار و دبیرکل انجمن استادان زبان فارسی هند و معاون آکادمی زبان فارسی در دهلی و مدیر دو مجلۀ تحقیقی بیاض به فارسی و غالب نامه به اردو بود. آکادمی اردوی اوتارپرادش، در ۱۹۷۰، برای کتاب ادبیات فارسی در دورۀ اورنگ زیب و در ۱۹۷۵، برای ترجمۀ کتاب داستان های دل انگیز ادبیات فارسی نوشتۀ زهرا خانلری جوایزی به وی اهدا کرد. در ۱۹۸۴، از سوی دانشگاه های سراسر هند به عنوان استاد ممتاز ادبیات فارسی شناخته شد. در ۱۹۸۶، برای خدمات شایسته اش به زبان و ادبیات فارسی جایزۀ رئیس جمهور هند به وی اهدا شد. آثار او شامل تألیف، ترجمه و تصحیح است، ازجمله ترجمۀ انگلیسی تاریخ زبان فارسی نوشتۀ پرویز ناتل خانلری (۲ جلد)؛ تصحیح تحفة الهند نوشتۀ میرزا خان بن فخرالدین محمد (۲ جلد).
پژوهشگر، مترجم و ایران شناس هندی. در ۱۹۶۳ دانشنامۀ دکتری در زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه دهلی و در ۱۹۷۴ از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری در همان رشته گرفت. از ۱۹۸۳ تا پایان زندگی اش استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه دهلی بود. بنیادگذار و دبیرکل انجمن استادان زبان فارسی هند و معاون آکادمی زبان فارسی در دهلی و مدیر دو مجلۀ تحقیقی بیاض به فارسی و غالب نامه به اردو بود. آکادمی اردوی اوتارپرادش، در ۱۹۷۰، برای کتاب ادبیات فارسی در دورۀ اورنگ زیب و در ۱۹۷۵، برای ترجمۀ کتاب داستان های دل انگیز ادبیات فارسی نوشتۀ زهرا خانلری جوایزی به وی اهدا کرد. در ۱۹۸۴، از سوی دانشگاه های سراسر هند به عنوان استاد ممتاز ادبیات فارسی شناخته شد. در ۱۹۸۶، برای خدمات شایسته اش به زبان و ادبیات فارسی جایزۀ رئیس جمهور هند به وی اهدا شد. آثار او شامل تألیف، ترجمه و تصحیح است، ازجمله ترجمۀ انگلیسی تاریخ زبان فارسی نوشتۀ پرویز ناتل خانلری (۲ جلد)؛ تصحیح تحفة الهند نوشتۀ میرزا خان بن فخرالدین محمد (۲ جلد).