انشوده

لغت نامه دهخدا

( انشودة ) انشودة. [ اُ دَ ] ( ع اِ ) شعر که در تناشد خوانند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شعر که در تناشد و مشاعره خوانند. ( ناظم الاطباء ). نشید. شعری که در میان قوم بعضی برای بعضی می خوانند. ( از اقرب الموارد ). شعر خوانده شده. ( یادداشت مؤلف ). ج ، اناشید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(اُ دِ یا دَ ) [ ع . انشودة ] (اِ. ) شعری که در مجلسی خوانند، سرود، ج . اناشید.

پیشنهاد کاربران

بپرس