انشلوس
دانشنامه آزاد فارسی
پیشنهاد کاربران
آنشلوس ( به آلمانی: Anschluß ) یا پیوست اتریش نام واقعه ای است که طی آن در ۱۲ مارس ۱۹۳۸ دولت فدرال اتریش به آلمان نازی پیوست شد. آنشلوس در زبان آلمانی به معنای همبستگی و پیوند است.
پس از پایان جنگ جهانی اول که در آن امپراتوری آلمان شکست خورد، فرانسه و انگلستان به عنوان فاتحان جنگ، قرادادهای سنگینی را بر گرده شکست خوردگان تحمیل کردند. یکی از این قراردادها که با میانجی گری ایالات متحده آمریکا در طی کنفرانس صلح پاریس منعقد شد، پیمان ورسای است که برخی از حقوق، منافع و سرزمین های آلمان به بریتانیا و فرانسه تعلق می گرفت. همچنین مجارستان، بوسنی و بخش هایی از سرزمین های دیگر از اتریش - مجارستان جدا می گردید. در این پیمان اتحاد آلمان و اتریش ( آنشلوس ) که به عنوان جمهوری آلمان - اتریش مطرح شد به صورت مشخص ممنوع شده بود.
... [مشاهده متن کامل]
هیتلر در ژانویه ۱۹۳۳ در آلمان به قدرت رسید و در اکتبر همین سال آلمان جامعه ملل را ترک کرد. قتل دولفوس، نخست وزیر سوسیال مسیحی دولت فدرال اتریش در ۲۵ ژوئیه ۱۹۳۴ به دست نازی های اتریش طرفدار هیتلر، همزمان با قتل نخست وزیر رومانی و الکساندر یکم پادشاه یوگسلاوی در فرانسه از سوی راست گرایان افراطی، پیمان چهار قدرت که به پیشنهاد بنیتو موسولینی و برای کنترل هیتلر تهیه شده بود را به کلی به فراموشی سپرد.
در مقابل این اقدام هیچ یک از کشورهای اروپایی واکنش قاطعی نشان ندادند جز موسولینی که نیرویی به مرز اتریش اعزام کرد و برای چهار سال دیگر مانع دخالت هیتلر در اتریش شد.
در ۱۹۳۵ هیتلر با دلگرمی از الحاق سار به این کشور در ژانویه این سال، بر خلاف معاهده ورسای و بهانه اینکه فرانسه دوره نظام وظیفه اجباری را افزایش داده خدمت نظام وظیفه در آلمان را اجباری و قصد خود را برای تأسیس ۳۶ هنگ ارتش و یک ناوگان جنگی اعلام کرد. در مقابل با هم به ابتکار موسولینی در ۱۱ آوریل این سال کنفرانسی از نمایندگان ایتالیا، فرانسه و بریتانیا در استرازا در شمال ایتالیا تشکیل شد و سه کشور وفاداری خود به معاهده لوکارنو و بر لزوم استقلال اتریش در ضدیت با آنشلوس اعلام کردند.
جبهه استرازا با پیمان تضمین دوجانبه فرانسه و شوروی که در ۲ می ۱۹۳۵ در پاریس برای پنج سال به امضا رسید، تکمیل و در فوریه ۱۹۳۶ تکمیل نهایی شد.
دیواری که جبهه استرازا به دور آلمان کشیده بود به زودی با اقدام بریتانیا و حمله ایتالیا به اتیوپی از میان رفت. مذاکرات بریتانیا و آلمان از ۴ ژوئن ۱۹۳۵ شروع شد و در ۱۸ ژوئن به نتیجه رسید و دو کشور توافق کردند که آلمان می تواند صاحب نیروی دریایی تا حداکثر ۳۵ درصد نیروی دریایی بریتانیا باشد و زیردریایی های دو کشور در حد مساوی قرار بگیرد.
پس از پایان جنگ جهانی اول که در آن امپراتوری آلمان شکست خورد، فرانسه و انگلستان به عنوان فاتحان جنگ، قرادادهای سنگینی را بر گرده شکست خوردگان تحمیل کردند. یکی از این قراردادها که با میانجی گری ایالات متحده آمریکا در طی کنفرانس صلح پاریس منعقد شد، پیمان ورسای است که برخی از حقوق، منافع و سرزمین های آلمان به بریتانیا و فرانسه تعلق می گرفت. همچنین مجارستان، بوسنی و بخش هایی از سرزمین های دیگر از اتریش - مجارستان جدا می گردید. در این پیمان اتحاد آلمان و اتریش ( آنشلوس ) که به عنوان جمهوری آلمان - اتریش مطرح شد به صورت مشخص ممنوع شده بود.
... [مشاهده متن کامل]
هیتلر در ژانویه ۱۹۳۳ در آلمان به قدرت رسید و در اکتبر همین سال آلمان جامعه ملل را ترک کرد. قتل دولفوس، نخست وزیر سوسیال مسیحی دولت فدرال اتریش در ۲۵ ژوئیه ۱۹۳۴ به دست نازی های اتریش طرفدار هیتلر، همزمان با قتل نخست وزیر رومانی و الکساندر یکم پادشاه یوگسلاوی در فرانسه از سوی راست گرایان افراطی، پیمان چهار قدرت که به پیشنهاد بنیتو موسولینی و برای کنترل هیتلر تهیه شده بود را به کلی به فراموشی سپرد.
در مقابل این اقدام هیچ یک از کشورهای اروپایی واکنش قاطعی نشان ندادند جز موسولینی که نیرویی به مرز اتریش اعزام کرد و برای چهار سال دیگر مانع دخالت هیتلر در اتریش شد.
در ۱۹۳۵ هیتلر با دلگرمی از الحاق سار به این کشور در ژانویه این سال، بر خلاف معاهده ورسای و بهانه اینکه فرانسه دوره نظام وظیفه اجباری را افزایش داده خدمت نظام وظیفه در آلمان را اجباری و قصد خود را برای تأسیس ۳۶ هنگ ارتش و یک ناوگان جنگی اعلام کرد. در مقابل با هم به ابتکار موسولینی در ۱۱ آوریل این سال کنفرانسی از نمایندگان ایتالیا، فرانسه و بریتانیا در استرازا در شمال ایتالیا تشکیل شد و سه کشور وفاداری خود به معاهده لوکارنو و بر لزوم استقلال اتریش در ضدیت با آنشلوس اعلام کردند.
جبهه استرازا با پیمان تضمین دوجانبه فرانسه و شوروی که در ۲ می ۱۹۳۵ در پاریس برای پنج سال به امضا رسید، تکمیل و در فوریه ۱۹۳۶ تکمیل نهایی شد.
دیواری که جبهه استرازا به دور آلمان کشیده بود به زودی با اقدام بریتانیا و حمله ایتالیا به اتیوپی از میان رفت. مذاکرات بریتانیا و آلمان از ۴ ژوئن ۱۹۳۵ شروع شد و در ۱۸ ژوئن به نتیجه رسید و دو کشور توافق کردند که آلمان می تواند صاحب نیروی دریایی تا حداکثر ۳۵ درصد نیروی دریایی بریتانیا باشد و زیردریایی های دو کشور در حد مساوی قرار بگیرد.
