انشایی

/~enSAyi/

معنی انگلیسی:
creative, originative

لغت نامه دهخدا

انشایی. [ اِ ] ( ص نسبی ) منسوب به انشاء.
- جمله انشایی ؛ جمله ای که قابل صدق وکذب نباشد. مقابل خبری. اخباری. رجوع به انشاء شود.
|| مولد و دارای قوه ایجاد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

منسوب به انشائ

فرهنگستان زبان و ادب

{injunctive} [زبان شناسی] در زبان شناسی تاریخی، صورتی از فعل که در آن زمان مشخص نیست

پیشنهاد کاربران

قصد و تصمیمی که پس از خطور در ذهن به زبان جاری شود
در صورت امکان . مدت بر گزاری بازارچه به ۴۵ روز اجرا شود

بپرس