[ویکی فقه] انشای فعلی وضع تعیینی ایجاد وضع تعیینی از طریق عملی غیر از قول است.
انشای فعلی وضع تعیینی، که، مقابل انشای قولی وضع تعیینی می باشد در مواردی است که واضع در مقام وضع تعیینی ، ربط و علاقه بین لفظ و معنا را با انجام عملی در خارج ایجاد می نماید، مانند این که با استعمال لفظ به قصد وضع ، این انشا را انجام دهد؛ برای مثال، در مقام اسم گذاری برای فرزند خود که تاکنون اسمی برای او انتخاب نکرده است به جای این که بگوید: اسم این پسر را محمد گذاشتم، بگوید: فرزندم محمد را بیاورید، و از این طریق ایجاد علاقه وضعی بین لفظ و معنا نماید.
انشای فعلی وضع تعیینی، که، مقابل انشای قولی وضع تعیینی می باشد در مواردی است که واضع در مقام وضع تعیینی ، ربط و علاقه بین لفظ و معنا را با انجام عملی در خارج ایجاد می نماید، مانند این که با استعمال لفظ به قصد وضع ، این انشا را انجام دهد؛ برای مثال، در مقام اسم گذاری برای فرزند خود که تاکنون اسمی برای او انتخاب نکرده است به جای این که بگوید: اسم این پسر را محمد گذاشتم، بگوید: فرزندم محمد را بیاورید، و از این طریق ایجاد علاقه وضعی بین لفظ و معنا نماید.
wikifeqh: انشای_فعلی_وضع_تعیینی