انشاز
لغت نامه دهخدا
انشاز. [ اِ ]( ع مص ) برداشتن استخوانهای مرده بجایگاه آن و ترکیب دادن بعض آنرا ببعض. ( منتهی الارب ). بلند نشاندن و استخوانها بجای خود گذاشتن و بعضی را به بعضی دیگر ترکیب دادن. ( آنندراج ). استخوانهای مرده را بلند کردن و بجایگاه خود گذاشتن و بعضی را بر بعضی دیگر سوار کردن. ( از اقرب الموارد ). استخوان بندی کردن. ( یادداشت مؤلف ). || برداشتن چیزی را از جای وی. ( منتهی الارب ). از جای برداشتن. ( ترجمان القرآن جرجانی ) ( آنندراج ). چیزی را از جای خود برداشتن. ( از اقرب الموارد ). || برخاستن. ( یادداشت مؤلف ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید