انسب. [ اَ س َ ] ( ع ن تف ) مناسب تر. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). الیق. اولی. ( یادداشت مؤلف ). مناسب تر و ماننده تر و همشکل تر. ( ناظم الاطباء ). || عالم تر به علم انساب. عالم تر به نسب : عقیل بن ابی طالب برادر علی بن ابیطالب علیه السلام انسب قریش و اعلم آنان به ایام عرب بود. ( از منتهی الارب بنقل یادداشت مؤلف ). || هذا الشعر انسب ؛ یعنی این شعر بسیار لطیف است از روی عشقبازی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بسیار لطیف از روی عشقبازی ( شعر ). ( یادداشت مؤلف ). - امثال : انسب من ابن لسان الحمرة. ( از یادداشت مؤلف ). انسب من دغفل . انسب من قطاة. انسب من کثیر.
فرهنگ فارسی
مناسب تر، شایسته تر، درخورتر ( صفت ) شایسته تر در خورتر مناسب تر.
