انسان نالدی

هرچند ویژگی های قدمتی اسکلت ( حجم جمجمه، اندازه دست وپا ) در این فسیل ها، نشان از حدود دو ونیم میلیون سال قدمت داشت، در سال ۲۰۱۷ قدمت این فسیل ها ۲۵۰۰۰۰ سال تخمین زده شد. خبر کشف این فسیل ها در سپتامبر ۲۰۱۵ میلادی منتشر شد. استخوان های فسیلی در این غار شامل استخوان های ۱۵ نفر از افراد مختلف است که به نظر می رسد از نزدیکان مرتبط بوده اند. نشانه هایی از وجود تعمد در سپردن یا قرار دادن افراد در غار موجود است، که عمل مراسم دفن را که قبلاً برای گونه های انسان های اولیه مستند نشده بود نشان می دهد. کاشفان می گویند استخوان ها نشان دهندهٔ یک گونهٔ جدید در جنس انسان هستند، در حالی که سایر کارشناسان تجزیه و تحلیل بیشتری را قبل از پیشنهاد قطعی چنین فرضیه ای پشتیبانی و توصیه می کنند. این کشف از نظر کمیت نیز در تاریخ کشف فسیل های انسانی در آفریقای جنوبی بی سابقه است.
انسان نالدی را می توان حد فاصل یا پل بین انسان نماهای پیشرفته تر و نخستین های دو پا محسوب کرد. دانشمندان هومونالِدی را نزدیک ترین خویشاوند به انسان مدرن می دانند، تا جایی که آنان را گونه ای منقرض شده از انسان ها قلمداد کرده اند و تبار زوال یافته انسان مدرن دانسته اند.
نالدی در زبان تسوانا، که یکی از زبان های محلی آفریقای جنوبی است، «ستاره» معنی می دهد.
پژوهشگران برای دسترسی به استخوان ها ناگزیر شدند از شکافی باریک در انتهای یک غار واقع در ۵۰ کیلومتری ژوهانسبورگ عبور کنند و سپس وارد اتاقکی در ژرفای ۴۰ متری زمین شوند. از آنجا که شکاف ورودی این محل بسیار باریک بود، ناگزیر چند پژوهشگر زن باریک اندام تر وارد این محل شدند و در نور چراغ هایی که همراه آنان فرستاده شده بود به کاوش پرداختند. پس از بیست و یک روز کاوش، آنان بیش از یکهزار و پانصد قطعه استخوان متعلق به دست کم پانزده فرد از جنس مذکر و مؤنث را کشف کردند که به نظر می رسد در سنین مختلف، از نوزادی تا سالخوردگی، مرده اند. پیش بینی می شود که استخوان های بیشتری در این محل پیدا شود. این فسیل ها شامل جمجمه، آرواره، استخوان های قفسهٔ سینه، دندان ها، تقریباً تمام استخوان های یک پای کامل، و یک دست و گوش میانی هستند.