انسان ماهر

انسان ماهر در ظاهر و ریخت شناسی در مقایسه با سایر گونه های ( زیرشاخه های ) سرده انسان، کمترین شباهت را به انسان مدرن داراست ( به جز انسان رودولفی که طبقه بندی آن نیز به همین اندازه مورد بحث می باشد ) و دسته بندی آن به عنوان یکی از زیرشاخه های انسان سرده از زمان پیدایش آن در دهه ۱۹۶۰ محل مناقشه و اختلاف نظر بوده.
LD350 - 1، فسیل استخوان آرواره ای که در سال ۲۰۱۳ کشف شد و قدمت ان به ۲٫۸ میلیون سال می رسد، احتمال می رود که متعلق به گونهٔ حد فاصل جنوبی کپی و انسان ماهر باشد.
از زمان کشف آن، استدلال می شد که انسان ماهر باید به خاطر برخی از ویژگی های نسبی به دست آمده، دوباره به عنوان اندازه کوچک جنوبی کپی ( سردهٔ منقرض شده ای از انسان تباران ) طبقه بندی شود.
لوییس و ماری لیکی نخستین کسانی بودند که انسان ماهر را در سال ۱۹۵۵ کشف کردند و اولین بار به طور رسمی توسط برخی از سنگواره شناسان از جمله آقای لیکی، فیلیپ و. توبیاس، و جان ر. نپیر بر اساس استخوان فک با استفاده از برخی دندان های یک فک، قطعات استخوان آهیانه و استخوان های دست نوجوانی که در یک میلیون سال پیش در منطقهOH 7 پیدا کردند، به شرح این اصطلاح پرداختند. به توصیه ریموند دارت، انسان شناس آفریقای جنوبی، کلمه habilis که یک لغت لاتین است، به معنی «توانمند، سودمند، ذهنی، ماهر و نیرومند» می باشد.
نشان داده شده است که اندازه مغز انسان ماهر بین ۵۵۰ سانتی متر مکعب ( ۳۴ اینچ مکعب ) تا ۶۸۷ سانتی متر مکعب ( ۴۱٫۹ اینچ مکعب ) بوده است نه بین ۳۶۳ سانتی متر مکعب ( ۲۲٫۲ اینچ مکعب ) تا ۶۰۰ سانتی متر مکعب ( ۳۷ اینچ مکعب ) که در گذشته پنداشته می شده.
یک بازسازی مجازی که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، حجم غدد درون ریز را بین ۷۲۹ میلی لیتر ( 25. 7 imp fl oz، 24. 7 US fl oz ) و 824 ml ( 29. 0 imp fl oz، 27. 9 fl fl oz ) ، تخمین زده است بزرگتر از هر مقدار که قبلاً منتشر شده است. اندازه متوسط مغز آنها حدود ۴۵٪ بیشتر از استرالوپیتکوس و ۲۵٪ بیشتر از پارانتروپوس بود.