انسان تبار دنیسووا نام جمعیتی از انسان تباران است. اینها گونه ای منقرض شده از انسان های باستانی هستند که در دوران پارینه سنگی میانی ( به انگلیسی: Palaeolithic period ) در آسیای مرکزی و سیبری زندگی می کردند.
... [مشاهده متن کامل]
اولین فسیل منسوب به این گونه در ۱۹۸۰ در غار بای شیا در چین کشف شد و در سال ۲۰۰۰ میلادی، چند دندان آسیائی از ایشان در غار دنیسووا در رشته کوه آلتایی سیبری جنوبی کشف شد.
در دسامبر سال ۲۰۱۰، گروهی از دانشمندان با بررسی ژن های استخوان انگشت یک انسان تبار دنیسووا ( که از این پس دنیسووایی نامیده می شود ) کشف کردند که این گروه با نئاندرتال ها مربوط بوده و احتمالأ با نیاکان انسان های امروزی منطقه ملانزی وصلت کرده بودند.
پژوهشگران معتقدند این نوع از انسان که حدود ۳۰٬۰۰۰ تا ۵۰٬۰۰۰ سال پیش زندگی می کرده، با انسان خردمند هم زیستی داشته است. هرچند گروهی از باستان شناسان قدمت دندانی را که از غار دنیسووا در روسیه بدست آمده تا ۱۹۵۰۰۰ سال پیش حساب کرده اند.
بررسی ها نشان داده که ۴ تا ۶ درصد از دی ان ای ملانزیایی های امروزی دی ان ای دنیسووایی است.
مقایسهٔ دی ان ای میتوکندریایی استخراج شده از سنگواره با دی ان ای میتوکندری ۵۴ نفر انسان خردمند، یک نفر انسان خردمند باستانی دورهٔ پلیستوسن پیشین در روسیه، و نیز دی ان ای میتوکندری کامل شش انسان نئاندرتال، یک بونوبو و یک شامپانزه نشان داد که تفاوت ژنی این انسان با انسان خردمند دو برابر تفاوت ژنی نئاندرتال و انسان خردمند است از این رو انشقاقش دو برابر قدیم تر از انشقاق نئاندرتال و انسان خردمند از یکدیگر است. پس این انسان تبار حدود یک میلیون سال پیش، از شاخهٔ منتهی به خردمند و نئاندرتال جدا شده است. این جدایی اخیرتر از مهاجرت انسان کارورز یا راست قامت آفریقایی به آسیا — ۱٫۹ میلیون سال پیش — است. پس ممکن است مبیّن خروجی دیگر از آفریقا باشد که پیشتر شناخته نبوده است.
از آن جایی که در ۱۰۰ کیلومتری محل کشف استخوان، آثاری از انسان خردمند و انسان نئاندرتال کشف شده است، در ۳۰٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ سال پیش، شاهد هم زیستی این نوع انسان با دو گونهٔ دیگر انسان در کنار یک دیگر بوده ایم.
... [مشاهده متن کامل]
اولین فسیل منسوب به این گونه در ۱۹۸۰ در غار بای شیا در چین کشف شد و در سال ۲۰۰۰ میلادی، چند دندان آسیائی از ایشان در غار دنیسووا در رشته کوه آلتایی سیبری جنوبی کشف شد.
در دسامبر سال ۲۰۱۰، گروهی از دانشمندان با بررسی ژن های استخوان انگشت یک انسان تبار دنیسووا ( که از این پس دنیسووایی نامیده می شود ) کشف کردند که این گروه با نئاندرتال ها مربوط بوده و احتمالأ با نیاکان انسان های امروزی منطقه ملانزی وصلت کرده بودند.
پژوهشگران معتقدند این نوع از انسان که حدود ۳۰٬۰۰۰ تا ۵۰٬۰۰۰ سال پیش زندگی می کرده، با انسان خردمند هم زیستی داشته است. هرچند گروهی از باستان شناسان قدمت دندانی را که از غار دنیسووا در روسیه بدست آمده تا ۱۹۵۰۰۰ سال پیش حساب کرده اند.
بررسی ها نشان داده که ۴ تا ۶ درصد از دی ان ای ملانزیایی های امروزی دی ان ای دنیسووایی است.
مقایسهٔ دی ان ای میتوکندریایی استخراج شده از سنگواره با دی ان ای میتوکندری ۵۴ نفر انسان خردمند، یک نفر انسان خردمند باستانی دورهٔ پلیستوسن پیشین در روسیه، و نیز دی ان ای میتوکندری کامل شش انسان نئاندرتال، یک بونوبو و یک شامپانزه نشان داد که تفاوت ژنی این انسان با انسان خردمند دو برابر تفاوت ژنی نئاندرتال و انسان خردمند است از این رو انشقاقش دو برابر قدیم تر از انشقاق نئاندرتال و انسان خردمند از یکدیگر است. پس این انسان تبار حدود یک میلیون سال پیش، از شاخهٔ منتهی به خردمند و نئاندرتال جدا شده است. این جدایی اخیرتر از مهاجرت انسان کارورز یا راست قامت آفریقایی به آسیا — ۱٫۹ میلیون سال پیش — است. پس ممکن است مبیّن خروجی دیگر از آفریقا باشد که پیشتر شناخته نبوده است.
از آن جایی که در ۱۰۰ کیلومتری محل کشف استخوان، آثاری از انسان خردمند و انسان نئاندرتال کشف شده است، در ۳۰٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ سال پیش، شاهد هم زیستی این نوع انسان با دو گونهٔ دیگر انسان در کنار یک دیگر بوده ایم.
