آنری کورنه. آنری کورنه ( در زمان تولد آنری داوید، ۴ اوت ۱۸۸۴ – ۱۸ مارس ۱۹۴۱ ) رکابزن حرفه ای اهل فرانسه بود که در رشتهٔ دوچرخه سواری جاده فعالیت می کرد. او توانست در سال ۱۹۰۴ برندهٔ تور دو فرانس شود.
کورنه در پا - دو - کاله زاده شد و شناسنامه اش به نام مادرش ثبت شد. سپس به نام ناپدریش ژاردری[ ۱] خوانده شد. مشخص نیست که چرا نامش را از آنری ژاردری به آنری کورنه تغییر داده است. در دوران آماتور، استعداد خود را با قهرمانی در مسابقهٔ پاریس–اونفلور در سال ۱۹۰۳ نشان داد؛ ولی پیش از ورودش به تور دو فرانس ۱۹۰۴، به جز شمال فرانسه و بلژیک، چندان شناخته شده نبود. او تازه در سال ۱۹۰۴ وارد دوچرخه سواری حرفه ای شده بود. [ ۲] آنری دگرانژ برگزار کنندهٔ تور دو فرانس، در گزارشی که برای معرفی شرکت کنندگان ناشناختهٔ تور در روزنامه اش اوتو نوشت، به کورنه لقب بذله گو[ ۳] داد. [ ۴]
برگزاری نخستین تور دو فرانس، موفقیت آمیز بود و رقابت میان رکابزنان و اشتیاق هواداران حامی آنان تا حد خطرناکی می رسید. رکابزنان سوار قطار می شدند[ ۲] یا توسط خودروها کشیده می شدند. هنگامی که هیچ یک رکابزنان مجاز به گرفتن غذا نبودند، موریس گارین که قهرمان تور ۱۹۰۳ بود، از مدیر مسابقه غذا دریافت می کرد. [ ۵] [ ۶] در گردنهٔ رپوبلیک، هواداران، رکابزنان را می زدند و تنها زمانی پراکنده شدند که گارین با اسلحهٔ خود شلیک کرد. برخی از تماشاگران، در روز پایانی، سوزن روی جاده می ریختند و کورنه در ۴۰ کیلومتر پایانی با لاستیک پنچر شده رکاب زد. [ ۶] [ ۷]
پس از بحث های بسیار پیرامون تقلب گسترده، چهار رکابزن برتر توسط اتحادیهٔ دوچرخه سواری فرانسه اخراج شدند و کورنه که در رتبهٔ پنجم قرار داشت و سه ساعت عقب تر از گارین بود، برندهٔ مسابقه اعلام شد. کورنه در زمان قهرمانی ۱۹ سال و ۱۱ ماه و ۲۰ روز سن داشت و جوان ترین قهرمان تاریخ تور دو فرانس شناخته می شود. [ ۵]
کورنه هرگز نتوانست موفقیت خود در تور را تکرار کند، ولی در سال ۱۹۰۶ برندهٔ پاریس–روبه و نایب قهرمان بوردو–پاریس شد. در تور دو فرانس ۱۹۰۸ نیز به مقام هشتم دست یافت. کورنه در مسیرهای کوتاه تکراری مهارت داشت. [ ۲]
کورنه آخرین بار در سال ۱۹۱۲ در تور دو فرانس شرکت کرد و در رتبهٔ ۲۸ ایستاد. مشکلات جسمی برگشت پذیر باعث پایان یافتن دوران حرفه ای او شد[ ۲] و در آغاز جنگ جهانی اول، رقابت را کنار گذاشت. سپس وارد تجارت دوچرخه شد و در ۵۶ سالگی پس از یک عمل جراحی درگذشت. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکورنه در پا - دو - کاله زاده شد و شناسنامه اش به نام مادرش ثبت شد. سپس به نام ناپدریش ژاردری[ ۱] خوانده شد. مشخص نیست که چرا نامش را از آنری ژاردری به آنری کورنه تغییر داده است. در دوران آماتور، استعداد خود را با قهرمانی در مسابقهٔ پاریس–اونفلور در سال ۱۹۰۳ نشان داد؛ ولی پیش از ورودش به تور دو فرانس ۱۹۰۴، به جز شمال فرانسه و بلژیک، چندان شناخته شده نبود. او تازه در سال ۱۹۰۴ وارد دوچرخه سواری حرفه ای شده بود. [ ۲] آنری دگرانژ برگزار کنندهٔ تور دو فرانس، در گزارشی که برای معرفی شرکت کنندگان ناشناختهٔ تور در روزنامه اش اوتو نوشت، به کورنه لقب بذله گو[ ۳] داد. [ ۴]
برگزاری نخستین تور دو فرانس، موفقیت آمیز بود و رقابت میان رکابزنان و اشتیاق هواداران حامی آنان تا حد خطرناکی می رسید. رکابزنان سوار قطار می شدند[ ۲] یا توسط خودروها کشیده می شدند. هنگامی که هیچ یک رکابزنان مجاز به گرفتن غذا نبودند، موریس گارین که قهرمان تور ۱۹۰۳ بود، از مدیر مسابقه غذا دریافت می کرد. [ ۵] [ ۶] در گردنهٔ رپوبلیک، هواداران، رکابزنان را می زدند و تنها زمانی پراکنده شدند که گارین با اسلحهٔ خود شلیک کرد. برخی از تماشاگران، در روز پایانی، سوزن روی جاده می ریختند و کورنه در ۴۰ کیلومتر پایانی با لاستیک پنچر شده رکاب زد. [ ۶] [ ۷]
پس از بحث های بسیار پیرامون تقلب گسترده، چهار رکابزن برتر توسط اتحادیهٔ دوچرخه سواری فرانسه اخراج شدند و کورنه که در رتبهٔ پنجم قرار داشت و سه ساعت عقب تر از گارین بود، برندهٔ مسابقه اعلام شد. کورنه در زمان قهرمانی ۱۹ سال و ۱۱ ماه و ۲۰ روز سن داشت و جوان ترین قهرمان تاریخ تور دو فرانس شناخته می شود. [ ۵]
کورنه هرگز نتوانست موفقیت خود در تور را تکرار کند، ولی در سال ۱۹۰۶ برندهٔ پاریس–روبه و نایب قهرمان بوردو–پاریس شد. در تور دو فرانس ۱۹۰۸ نیز به مقام هشتم دست یافت. کورنه در مسیرهای کوتاه تکراری مهارت داشت. [ ۲]
کورنه آخرین بار در سال ۱۹۱۲ در تور دو فرانس شرکت کرد و در رتبهٔ ۲۸ ایستاد. مشکلات جسمی برگشت پذیر باعث پایان یافتن دوران حرفه ای او شد[ ۲] و در آغاز جنگ جهانی اول، رقابت را کنار گذاشت. سپس وارد تجارت دوچرخه شد و در ۵۶ سالگی پس از یک عمل جراحی درگذشت. [ ۴]
wiki: آنری کورنه