انرژی نو

انرژی نو یا انرژی جایگزین به آن دسته از انرژی ها گفته می شود که برای تولیدشان از منابع بدون کربن استفاده می گردد؛ مانند انرژی خورشیدی، انرژی بادی، انرژی دریایی، زمین گرمایی، نیروگاه های آبی و کربن خنثی مانند زیست توده. از هیدروژن نیز که در پیل های هیدروژنی قادر به ذخیره انرژی است، به عنوان انرژی نو نام برده می شود.
این نوع انرژی ها معایب سوخت های فسیلی مانند افزایش غلظت دی اکسیدکربن و در نتیجه افزایش دمای کره زمین و تغییرات آب و هوایی و آلودگی زیست محیطی را ندارد علاوه بر این منابع تولید آن ها تمام ناشدنی و نامحدود است. [ ۱]
ماهیت آنچه که یک منبع انرژی را در دسته انرژی های جایگزین قرار می دهد در طول زمان تغییر کرده است. امروزه به علت تنوع منابع انرژی و اهداف مختلفی که حامیان هریک از این انرژی ها دنبال می کنند، تعریف بسیاری از انواع انرژی به عنوان انرژی جایگزین محل مجادله است. [ ۲]
توسعهٔ این نوع از انرژی ها با توجه به عوامل مختلف به ویژه هزینه اولیه و قیمت تمام شده بالا و نبود سیاست های حمایتی، با مشکلاتی مواجه است. [ ۳]
برزیل یکی از کشورهایی است که پروژه های بزرگی برای استفاده از انرژی های نو ( انرژی های تجدیدپذیر ) انجام می دهد. ۱۸٪ از کل مصرف سوخت اتومبیل های برزیل از طریق بنزین
که از ساقهٔ خار شتر به دست می آید تأمین می شود. سوخت اتانول به صورت گسترده در ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرد.