استفاده از انرژی خورشیدی در اسرائیل در دهه ۱۹۵۰ با توسعه یک آبگرمکن خورشیدی توسط لوی یسار برای رفع کمبود انرژی آغاز شد. تا سال ۱۹۶۷ حدود ۵ درصد از آب خانوارها با گرمایش خورشیدی تأمین می شد و ۵۰۰۰۰ بخاری خورشیدی فروخته شده بود. با بحران نفت در دهه ۱۹۷۰، هری زوی تابور نمونه اولیه آبگرمکن خورشیدی را توسعه داد که اکنون در بیش از ۹۰ درصد خانه های اسرائیلی استفاده می شود. بیش از ۱٫۳ میلیون آبگرمکن خورشیدی در نتیجه مقررات اجباری آب گرمایش خورشیدی در این کشور نصب شده است.
... [مشاهده متن کامل]
مهندسان اسرائیلی از پیشگامان برتر فناوری انرژی خورشیدی هستند و شرکت های خورشیدی آن بر روی پروژه هایی در سراسر جهان کار می کنند.
در سال ۲۰۰۹، اسرائیل ذخایر گاز طبیعی را در منطقه اقتصادی انحصاری خود یافت که ممکن است فوریت توسعه خورشیدی را کاهش دهد. فناوری خورشیدی در اسرائیل به حدی پیشرفت کرده است که تقریباً با سوخت های فسیلی رقابت می کند. در پایان سال ۲۰۰۸، یک طرح سیاست خرید تضمینی برق به تصویب رسید که به بسیاری از پروژه های نیروگاه های انرژی خورشیدی مسکونی و تجاری منجر شده است.
در سال ۱۹۴۹، دیوید بن گوریون، نخست وزیر وقت به هری زوی تابور پیشنهاد شغلی در «میز فیزیک و مهندسی» شورای تحقیقات اسرائیل داد که او پذیرفت. او آزمایشگاه ملی اسرائیل را ایجاد کرد و استانداردهایی را در میان اندازه گیری های مختلف مورد استفاده در این کشور، عمدتاً انگلیسی، عثمانی و متریک ایجاد کرد. هنگامی که آزمایشگاه تأسیس شد، او بر روی انرژی خورشیدی برای تحقیق و توسعه متمرکز شد.
در سال ۱۹۶۵، لوسین برونیکی صنایع اورمات را برای تجاری سازی مفهوم توربین سیکل رانکین آلی تأسیس کرد. در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، اورمات از اولین نیروگاه های جهان را راه اندازی کرد که از انرژی خورشیدی برق تولید می کرد. این کارخانه در عین بوکک در نزدیکی بخش جنوبی دریای مرده در اسرائیل قرار داشت.
این نیروگاه از فناوری موسوم به برکه خورشیدی استفاده می کرد که جمع کننده انرژی حرارتی خورشیدی در مقیاس بزرگ با ذخیره گرمای یکپارچه برای تأمین انرژی حرارتی بود. این نیروگاه بزرگترین برکه خورشیدی فعالی بود که برای تولید برق ساخته می شد و تا سال ۱۹۸۸ کار کرد. مساحت آن ۲۱۰۰۰۰ متر مربع بود و خروجی الکتریکی آن ۵ مگاوات بود.
... [مشاهده متن کامل]
مهندسان اسرائیلی از پیشگامان برتر فناوری انرژی خورشیدی هستند و شرکت های خورشیدی آن بر روی پروژه هایی در سراسر جهان کار می کنند.
در سال ۲۰۰۹، اسرائیل ذخایر گاز طبیعی را در منطقه اقتصادی انحصاری خود یافت که ممکن است فوریت توسعه خورشیدی را کاهش دهد. فناوری خورشیدی در اسرائیل به حدی پیشرفت کرده است که تقریباً با سوخت های فسیلی رقابت می کند. در پایان سال ۲۰۰۸، یک طرح سیاست خرید تضمینی برق به تصویب رسید که به بسیاری از پروژه های نیروگاه های انرژی خورشیدی مسکونی و تجاری منجر شده است.
در سال ۱۹۴۹، دیوید بن گوریون، نخست وزیر وقت به هری زوی تابور پیشنهاد شغلی در «میز فیزیک و مهندسی» شورای تحقیقات اسرائیل داد که او پذیرفت. او آزمایشگاه ملی اسرائیل را ایجاد کرد و استانداردهایی را در میان اندازه گیری های مختلف مورد استفاده در این کشور، عمدتاً انگلیسی، عثمانی و متریک ایجاد کرد. هنگامی که آزمایشگاه تأسیس شد، او بر روی انرژی خورشیدی برای تحقیق و توسعه متمرکز شد.
در سال ۱۹۶۵، لوسین برونیکی صنایع اورمات را برای تجاری سازی مفهوم توربین سیکل رانکین آلی تأسیس کرد. در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، اورمات از اولین نیروگاه های جهان را راه اندازی کرد که از انرژی خورشیدی برق تولید می کرد. این کارخانه در عین بوکک در نزدیکی بخش جنوبی دریای مرده در اسرائیل قرار داشت.
این نیروگاه از فناوری موسوم به برکه خورشیدی استفاده می کرد که جمع کننده انرژی حرارتی خورشیدی در مقیاس بزرگ با ذخیره گرمای یکپارچه برای تأمین انرژی حرارتی بود. این نیروگاه بزرگترین برکه خورشیدی فعالی بود که برای تولید برق ساخته می شد و تا سال ۱۹۸۸ کار کرد. مساحت آن ۲۱۰۰۰۰ متر مربع بود و خروجی الکتریکی آن ۵ مگاوات بود.
