در فیزیک و به طور خاص در اندازه گیری های رادیومتری، انرژی تابشی ( به انگلیسی: Radiant energy ) به انرژی تابش الکترومغناطیسی و موج گرانشی گفته می شود. همانند انرژی، یکای انرژی تابشی در سامانه دستگاه بین المللی یکاها، ژول ( J ) است. مقدار انرژی تابشی را می توان با انتگرال شار تابشی بر اساس زمان محاسبه کرد. نماد Qe اغلب در سراسر ادبیات علمی برای نشان دادن انرژی تابشی استفاده می شود ( "e" برای "انرژی"، برای جلوگیری از اشتباه گرفتن با کمیت های نورسنجشی ) . در شاخه های فیزیک غیر از رادیومتری، انرژی الکترومغناطیسی با استفاده از E یا W نشان داده می شود. این اصطلاح به ویژه زمانی به :ار می رود که تابش الکترومغناطیسی از یک منبع به محیط اطراف ساطع می شود. این تابش ممکن است برای چشم انسان قابل مشاهده یا نامرئی باشد. [ ۱]
اصطلاح «انرژی تابشی» بیشتر در زمینه های رادیومتری، انرژی خورشیدی، گرما و نورپردازی استفاده می شود، اما گاهی در زمینه های دیگر مانند مخابرات نیز به کار می رود. در کاربردهای مدرن که شامل انتقال نیرو از یک مکان به مکان دیگر است، گاهی از اصطلاح «انرژی تابشی» برای اشاره به خود امواج الکترومغناطیسی به جای انرژی آن ها ( ویژگی امواج ) استفاده می شود. در گذشته از اصطلاح «انرژی الکترو تابشی» نیز استفاده می شد.
اصطلاح «انرژی تابشی» در مورد تابش گرانشی نیز به کار می رود. برای نمونه، نخستین مشاهده امواج گرانشی در اثر برخورد سیاهچاله ای انجام شد که حدود ۵٫۳ ×۱۰۴۷ ژول انرژی موج گرانشی ساطع کرد. [ ۲]
از انرژی تابشی برای گرمایش تابشی استفاده می شود. انرژی تابشی را می توان را به صورت الکتریکی توسط لامپ های فروسرخ تولید کرد، یا می توان آن را از نور خورشید جذب کرد و برای گرم کردن آب به کار برد. انرژی گرمایی از یک عنصر گرم ( کف، دیوار، پانل بالای سر ) ساطع می شود و به جای گرم کردن مستقیم هوا، افراد و سایر اشیاء را در اتاق گرم می کند. به همین دلیل، دمای هوا ممکن است کمتر از یک ساختمان با گرمایش معمولی باشد، حتی اگر اتاق به همان اندازه راحت به نظر برسد.
کاربردهای مختلف دیگری برای انرژی تابشی ابداع شده است. این موارد شامل درمان و بازرسی، جداسازی و مرتب سازی، وسیله کنترل و واسطه ارتباطات است. بسیاری از این کاربردها شامل یک منبع انرژی تابشی و یک آشکارساز است که به آن تابش پاسخ داده و سیگنالی را ارائه می کند که برخی از ویژگی های تابش را نشان می دهد. آشکارسازهای انرژی تابشی پاسخ هایی را به تغییرات انرژی تابشی به صورت افزایش یا کاهش پتانسیل الکتریکی یا جریان الکتریکی یا تغییر قابل درک دیگری مانند نوردهی فیلم عکاسی ایجاد می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاصطلاح «انرژی تابشی» بیشتر در زمینه های رادیومتری، انرژی خورشیدی، گرما و نورپردازی استفاده می شود، اما گاهی در زمینه های دیگر مانند مخابرات نیز به کار می رود. در کاربردهای مدرن که شامل انتقال نیرو از یک مکان به مکان دیگر است، گاهی از اصطلاح «انرژی تابشی» برای اشاره به خود امواج الکترومغناطیسی به جای انرژی آن ها ( ویژگی امواج ) استفاده می شود. در گذشته از اصطلاح «انرژی الکترو تابشی» نیز استفاده می شد.
اصطلاح «انرژی تابشی» در مورد تابش گرانشی نیز به کار می رود. برای نمونه، نخستین مشاهده امواج گرانشی در اثر برخورد سیاهچاله ای انجام شد که حدود ۵٫۳ ×۱۰۴۷ ژول انرژی موج گرانشی ساطع کرد. [ ۲]
از انرژی تابشی برای گرمایش تابشی استفاده می شود. انرژی تابشی را می توان را به صورت الکتریکی توسط لامپ های فروسرخ تولید کرد، یا می توان آن را از نور خورشید جذب کرد و برای گرم کردن آب به کار برد. انرژی گرمایی از یک عنصر گرم ( کف، دیوار، پانل بالای سر ) ساطع می شود و به جای گرم کردن مستقیم هوا، افراد و سایر اشیاء را در اتاق گرم می کند. به همین دلیل، دمای هوا ممکن است کمتر از یک ساختمان با گرمایش معمولی باشد، حتی اگر اتاق به همان اندازه راحت به نظر برسد.
کاربردهای مختلف دیگری برای انرژی تابشی ابداع شده است. این موارد شامل درمان و بازرسی، جداسازی و مرتب سازی، وسیله کنترل و واسطه ارتباطات است. بسیاری از این کاربردها شامل یک منبع انرژی تابشی و یک آشکارساز است که به آن تابش پاسخ داده و سیگنالی را ارائه می کند که برخی از ویژگی های تابش را نشان می دهد. آشکارسازهای انرژی تابشی پاسخ هایی را به تغییرات انرژی تابشی به صورت افزایش یا کاهش پتانسیل الکتریکی یا جریان الکتریکی یا تغییر قابل درک دیگری مانند نوردهی فیلم عکاسی ایجاد می کنند.
wiki: انرژی تابشی