دل موبدان گشت اندیشه ناک
ز اندیشه دلهایشان گشت چاک.
فردوسی.
اگرچه ویس بی آهو و پاک است مرا زین روی دل اندیشه ناک است.
( ویس و رامین ).
بکار خادمش اندیشه ای همی بایدبه از گذشته که اندیشه ناک و حیران است.
انوری.
از پی سودای شب اندیشه ناک ساخته معجون مفرح ز خاک.
نظامی.
در آن رهگذرهای اندیشه ناک پراکنده شد بر سرم مغز پاک.
نظامی ( از آنندراج ).
من خود اندیشه ناک پیوسته زین زبان شکسته و بسته.
نظامی.
گنهکار اندیشه ناک از خدای به از پارسای عبادت نمای.
( بوستان ).
امین باید از داور اندیشه ناک نه از رفع دیوان و زجر هلاک.
( بوستان ).
و رجوع به اندیشناک شود.