اندیال. [ اِ ] ( ع مص ) از جایی بجایی شدن. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). از جایی بجایی نقل کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). یقال : اندال القوم. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || برآمدن آنچه در شکم باشد. || فراخ شدن شکم و فروهشته و نزدیک بزمین گردیدن آن. || آویزان گردیدن چیزی. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
